معنی کلروفیل
لغت نامه دهخدا
کلروفیل. [کْل ُ ک ُ ل ُ رُ] (فرانسوی، اِ) سبزینه. ماده ٔ سبزرنگی که در حفره های خاصی در داخل سیتوپلاسم سلولهای گیاهان موجود است و موجب سبزی اندامهای سبز گیاهان می شود. دانه های سبزینه موادی هستند 5 تایی یعنی از 5 عنصر ترکیب شده اند و فرمول آنها شباهت زیادی به فرمول هموگلوبین خون دارد با این تفاوت که بجای آهن در ترکیب دانه های سبزینه منیزیم (Mg) موجود است. فرمول کلی دانه های سبزینه عبارت است از: C55H72O5N4Mg که دراین صورت به آن کلروفیل a گویند و اگر از تعداد ئیدرژنها یک مولکول کاسته و در عوض یک اتم ئیدرژن جای آن قرار گیرد کلروفیل b بدست می آید. خصره الورق. (فرهنگ فارسی معین ذیل سبزینه). و رجوع به سبزینه شود.
فرهنگ معین
(کُ لُ رُ) [فر.] (اِ.) ماده سبز رنگی در گیاهان که کار فتوسنتز را در یاخته انجام دهد، سبزینه (فره).
فرهنگ عمید
سبزینه
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
سبزینه
فارسی به عربی
کلوروفیل
فرهنگ فارسی هوشیار
ماده سبز رنگی که در حفره های خاصی در داخل سیتوپلاسم سلولهای گیاهان موجود است و موجب سبزی اندامهای سبز گیاهان می شود
معادل ابجد
376