معنی گودی
لغت نامه دهخدا
گودی. [گ َ / گُو] (حامص) عمق. قعر. پستی. غور. فرود. دورتکی. ژرفا. ته.تک. || (اِ) گودال و جای عمیق و زمین پست و مغاک. (ناظم الاطباء). حفره. و رجوع به گود شود.
گودی ناظر
گودی ناظر. [گُو ظِ] (اِخ) جلگه ای در یک فرسخی شمال غربی رودبار، سر راه فیروزکوه به فولادمحله (مازندران). (از ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 173).
گودی زره
گودی زره. [گُو زِ رِه ْ] (اِخ) همان گودزره است که دریاچه ای است در جنوب دریاچه ٔ هامون و جنوب غربی افغانستان. وقتی که برفهای سرچشمه ٔ هلمند آب میشود آب دریاچه ٔ هامون زیاد می شود و به واسطه ٔ جویی موسوم به شله یا شلاق به گودی زره می پیوندد. مساحت گودرزه از خاور به باختر صد میل و عرضش سی میل است. این دریاچه شلاق هامون هم نام دارد. رجوع به یشتها ج 2 ص 299، 296، 293، 290 و جغرافیای طبیعی کیهان صص 94-95 و سرزمین های خلافت شرقی، و گودزره در همین لغت نامه شود.
فارسی به انگلیسی
Depth, Cavity, Depression, Dimple, Hollow, Pit
فرهنگ معین
وضع یا کیفیت گود بودن، داشتن کف یا بستری در پایین تر از سطح محیط. [خوانش: (~.) (اِ.)]
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
ژرفا، عمق، قعر
فارسی به آلمانی
Tal (n)
فارسی به عربی
اخدود، طعجه، عمق، وادی
فرهنگ فارسی هوشیار
عمق ژرفا، (اسم) جای عمیق زمین پست مغاک گودال.
فارسی به ایتالیایی
cavo
معادل ابجد
40