معنی گورشکاف
لغت نامه دهخدا
گورشکاف. [ش ِ] (نف مرکب) شکافنده ٔ گور. نبّاش. گورشکاونه. رجوع به گورشکافنده شود. || (اِ مرکب) کفتار. ضبع. رجوع به ضبع شود.
فرهنگ عمید
آنکه قبر مرده را بشکافد، شکافندۀ گور،
حل جدول
نباش
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آنکه قبر را بشکافد نباش، (اسم) کفتار ضبع.
معادل ابجد
627