معنی گویله | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

گویله

گویله. [گ َ ل َ/ ل ِ] (اِخ) دهی است از دهستان سرشیو بخش مریوان شهرستان سنندج. واقع در 45هزارگزی شمال خاوری دژشاهپور و 10هزارگزی مرز ایران و عراق. کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 150 تن است. آب آن از رودخانه ٔ محلی و چشمه سار تأمین میشود. محصول عمده ٔ آن غلات و لبنیات و توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری است. پاسگاه مرزبانی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).