معنی یاتاغان

لغت نامه دهخدا

یاتاغان

یاتاغان. (ترکی، اِ) قسمی شمشیر معمول ترک و عرب. شمشیر ترکی. اسلحه ای برای کشتن که بجای سلاح کمری اروپائی از کمر آویخته میشود. یتاغان. یاتاقان و یطقان، سیف. (لغت عربی به فرانسه). || محمل. بستر. جایگاه. جای. || محور (در لکومتیف). || دو نیم دایره از جنس بوبیت که در موتور اتومبیل جایی که دسته ٔ پیستونها بر روی میل لنگ نصب می شود قرار دارد. یاطاقان. یاتاقان.

فرهنگ معین

یاتاغان

[تر.] (اِ.) = یاتاقان. یاطاقان: وسیله ای فلزی یا لاستیکی یا چرمی، که از ساییده شدن بازوی چرخ خودرو جلوگیری می کند.

حل جدول

یاتاغان

حلقه اى فلزى در ماشین ها

معادل ابجد

یاتاغان

1463

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری