معنی یاری دهنده

یاری دهنده. [دَ هََ دَ / دِ] (نف مرکب) یاریگر. معین. ناصر. نصیر. یاری ده: این نوشته ای است از جانب بنده ٔ خدا زاده ٔ بنده ٔ خدا ابوجعفر امام قائم بامراﷲ امیرالمؤمنین به سوی یاری دهنده ٔ دین. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 306). گفت مرا یاری دهنده خداست. (قصص الانبیاء ص 33).

ممد، یاریگر، ناصر، نصیر، کمک دهنده

(صفت) کمک دهنده. ‎، توانایی بخشنده.

یاور

فریادرس

فریادرس

یارمند

مددکار

289