معنی آبشی

آبشی. (اِ مرکب) چاهی که در صحن سرای کَنند رفع حوائج کودکان و گرد آمدن فاضل آب را. چاهک.

چاهچه. [چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) چاهک. چاه خُرد. چاه کوچک. چاه نزدیک تک. گودالی کم عمق، چاچه. آبشی. چاهی که در صحن سرای کنند رفع حوائج کودکان و گرد آمدن فاضلاب را. رجوع به آبشی در همین لغت نامه شود.
- چاهچه ٔ قفا، گوی که در پشت گردن بدرازا هست.

چاچه. [چ َ / چ ِ] (اِ مصغر) مخفف چاه چه. چاه کوچک. چاه خرد. چاهک. چاه نزدیک تک. چاچه ٔ مطبخ. آبشی. || گو. گو کم عمق. گودالک. گوچه.

چاهک. [هََ] (اِ مصغر) چاه کوچک. (آنندراج). مصغر چاه، یعنی چاه کوچک. (ناظم الاطباء). چاچه. چاهچه. چاه نزدیک تک. چاه کم عمق. چاه خرد. || آبشی. چاه خرد برای آبهای ریختنی مطبخ. چاه کوچک و کم عمقی که برای ریختن آب چلو و دیگر آبهای آلوده به چربی در آشپزخانه حفر میکنند. || گوی که در زیر شیرآب انبار سازند. || گودی چانه. چاهک لب. || پاچال. (ناظم الاطباء). || چاهک سیم پالا. گاه. (فرهنگ اسدی ص 421) بوته ٔ زرگری.
- چاهک ثرید، آن قطعه ای از حلواها که میان آن را گود کنند جهت ریختن چاشنی. (ناظم الاطباء).

Sink

(اِمر.) فاضلاب، چاهک.

چاه فاضلاب

آبشی

(اسم) چاهی که در صحن سرای کنند برای رفع حوایج کودکان و گرد آمدن فاضل آب چاهک.

313