معنی قرمزتیره

جگری، زرشکی، آلبالویی

(اسم) درختی از تیره گزنه ها که خود دسته ای جداگانه را تشکیل میدهد. گلهایش منفرد الجنس است که گاهی برروی یک پایه هم گلهای نر موجود است و هم گلهای ماده و زمانی گلهای نر و ماده برروی دو پایه قرار دارند. گل آذینش سنبله یی و میوه آن بصورت شفتهای کوچک مرکبی است که پهلوی هم قرار گیرند، میوه درخت مذکور. یا توت سیاه. گونه ای توت که میوه اش قرمزتیره مایل بسیاه است و کاملاشبیه شاه توت است ولی بر خلاف آن میوه اش شیرین و تا حدی لزج است. شاخه های جوان این درخت مانند شاخه های بید مجنون بسوی زمین برمیگردد و شکل چتر زیبایی می یابد توت مجنون. یا توت فرنگی. یا توت مجنون.

(اسم) درختی از تیره گزنه ها که خود دسته ای جداگانه را تشکیل میدهد. گلهایش منفرد الجنس است که گاهی برروی یک پایه هم گلهای نر موجود است و هم گلهای ماده و زمانی گلهای نر و ماده برروی دو پایه قرار دارند. گل آذینش سنبله یی و میوه آن بصورت شفتهای کوچک مرکبی است که پهلوی هم قرار گیرند، میوه درخت مذکور. یا توت سیاه. گونه ای توت که میوه اش قرمزتیره مایل بسیاه است و کاملاشبیه شاه توت است ولی بر خلاف آن میوه اش شیرین و تا حدی لزج است. شاخه های جوان این درخت مانند شاخه های بید مجنون بسوی زمین برمیگردد و شکل چتر زیبایی می یابد توت مجنون. یا توت فرنگی. یا توت مجنون.

لاروس آن را سریانی معرب می داند توت بن (اسم) درختی از تیره گزنه ها که خود دسته ای جداگانه را تشکیل میدهد. گلهایش منفرد الجنس است که گاهی برروی یک پایه هم گلهای نر موجود است و هم گلهای ماده و زمانی گلهای نر و ماده برروی دو پایه قرار دارند. گل آذینش سنبله یی و میوه آن بصورت شفتهای کوچک مرکبی است که پهلوی هم قرار گیرند، میوه درخت مذکور. یا توت سیاه. گونه ای توت که میوه اش قرمزتیره مایل بسیاه است و کاملاشبیه شاه توت است ولی بر خلاف آن میوه اش شیرین و تا حدی لزج است. شاخه های جوان این درخت مانند شاخه های بید مجنون بسوی زمین برمیگردد و شکل چتر زیبایی می یابد توت مجنون. یا توت فرنگی. یا توت مجنون.

(اسم) ماده رنگی قرمز تیره موجود در گلبولهای قرمز خون که از دو ماده یکی پروتئیدی بنام گلوبین که بیرنگ است و دیگر همو کروموژن که ماده رنگی (قرمزتیره) آهن داراست تشکیل شده است. همو کروموژن در حقیقت یک هماتین تغییر شکل یافته است. هموگلوبین در حیوانات مختلف بصورت بلورهای مختلف متبلور میشود تبلور هموگلوبین خون انسان بشکل منشورهای لوزی شکل است. مقدار هموگلوبین خون در شخص طبیعی در حدود 130 گرم در لیترست. هموگلوبین میتواند با اکسیژن ترکیب شود و در این صورت ترکیب نا پایداری بنام اکسی هموگلوبین میدهد و این اکسی هموگلوبین همینکه بانساج رسید اکسیژن خود را از دست میدهد و بصورت هموگلوبین خالص بر میگردد هر صد گرم هموگلوبین خالص میتواند 140 سانتیمترمکعب اکسیژن را جذب نماید. هموگلوبین میتواند با اکسید دو کربن (بخار زغال) ترکیب شود و تولید کربوکسی هموگلوبین نماید که بسیار ثابت است و چون عمل تنفس بااین ترکیب مختل میشود لذا اکسید دو کربن از گازهای سمی بسیار خطرناک است انیدرید کربنیک موجود در انساج برخلاف تصور با هموگلوبین ترکیب نمیشودبلکه بصورت ترکیبات ناپایدار (بیکربتات دو سود در پلاسما و بی کربنات دوپتاس درگلبولها) ذخیره میشود و در مجاور هوای حبابهای ریوی این ترکیبات ناپایدار تجزیه میشود.

962