معنی هواشناسی
لغت نامه دهخدا
هواشناسی. [هََ ش ِ] (حامص مرکب) شناختن هوا. در اصطلاح عنوان دانشی است که هوا یا پدیده های جوی را بررسی می کند. (از وبستر). کار این فن یا این دانش بررسی تغییرات جو و تأثیر آنها در شرایط محیط زندگی از نظر مقدار باران، برف، باد، آفتاب و مانند آن است.
فارسی به ترکی
meteoroloji
حل جدول
دانش شناخت اتمسفر
ایرولوژی
سازمان هواشناسی
ومو
از وسایل هواشناسی
بادنما
بادنگار
بادسنج
باران سنج
فرهنگ فارسی هوشیار
در اصطلاح عنوان دانشی است که هوا یا پدیده های جوی را بررسی میکند
فرهنگ معین
(هَ. ش) (اِمر.) علمی که جو زمین و ارتباط آن را با نوع آب و هوا مورد بحث و مطالعه قرار می دهد.
فرهنگ عمید
شناختن اوضاع جوی، علم سنجش میزان فشار هوا و تشخیص حالات جوی، آئرولوژی و دمای هوا،
فارسی به ایتالیایی
meteorologia
فارسی به عربی
علم الارصاد الجویه
واژه پیشنهادی
اطلاعات عمومی
معادل ابجد
433