معنی گوالیدن

گوالیدن. [گ ُ دَ] (مص) (از: گوال + -یدن، پسوند مصدری) قیاس شود با بالیدن. هندی باستان، وی + ورذ (نمو کردن، رشد کردن). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). بالیدن و نمو کردن، اعم از انسان وحیوان. (برهان) (آنندراج). اِرباء. اِنماء: ایفاع، گوالیدن کودک و نزدیک بلوغ رسیدن. تفالی، گوالیدن گیاه. طَمْی، گوالیدن گیاه. مید. مَیَدان، گوالیدن. (منتهی الارب). نتو. نشوء. (صراح). نمو. نما. برکت. ریع. فزون شدن. || اندوختن. الفختن. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی). انباردن. انباشتن:
بزرگان گنج سیم و زر گوالند
تو از آزادگی مردم گوالی.
طیان.
زمانه از این هردوان بگذرد
تو بگْوال چیزی کز او نگذرد.
شهید.
|| جنبانیدن کودک را برروی دستها و یا زانوها. || جنبیدن از این طرف به آن طرف در راه رفتن. (ناظم الاطباء).

ناگوالیدن. [گ ُ / گ َ دَ] (مص منفی) ناگواریدن. (ناظم الاطباء). || مقابل گوالیدن. رجوع به گوالیدن شود.

گوالان. [گ ُ] (نف، ق) در حال گوالیدن. مُتَرَعرِع. و رجوع به گوالانیدن و گوالیدن شود.

Develop, Evolve, Grow, Mature

رشد کردن

گوالیدن درکودکان

در حال گوالیدن.

گوالیدن دراز شدن گیاهان

‎ گوالیدن (نموکردن)، پاکیزه گردانیدن، هده ستاندن

روییدن رستن وخشیدن بالودن بالیدن گوالیدن

بالندگی (بلوغ) برنایش پزامیدن گوالیدن (رشد کردن)

(گُ دَ) (مص ل.) رشد کردن، بالیدن.

بالیدن، نمو کردن، رشد کردن،
(مصدر متعدی) اندوختن و جمع کردن: بزرگان گنج سیم‌و‌زر گوالند / تو از آزادگی مردم گوالی (طیان: شاعران بی‌دیوان: ۳۲۰)،

گوالیدن

رشد کردن، بزرگ شدن، گوالیدن، افزون‌ شدن،

نمو

121