معنی آرایشگر

آرایشگر. [ی ِ گ َ] (ص مرکب) زاین. مزیِّن. مشّاطه. || سلمانی. گرّای.

(یِ گَ) (ص فا.) آن که آرایش کند، سلمانی.

کسی که دیگران را آرایش کند، آرایش‌کننده، سلمانی، آرایشکار،
کسی که جایی را تزئین و آماده می‌کند، دکوراتور،

مشاطه، سلمانی، پیرایشگر، آراینده، چهره آرا

آینه دار

مشاطه

آینه‌دار

آراینده، چهره‌آرا، مشاطه، پیرایشگر، حلاق، سرتراش، سلمانی

Barber, Beautician, Cosmetologist

berber, kuaför

(صفت) آنکه آرایش کند آراینده سلمانی.

مشاطه گر

732