معنی بی حوصله
لغت نامه دهخدا
بی حوصله. [ح َ / حُو ص َ ل َ / ل ِ] (ص مرکب) شتابزده. ناشکیبا. (فرهنگ فارسی معین). آنکه از کاری یا اندیشه ای زود مانده شود. (یادداشت بخط مؤلف).
فرهنگ عمید
بیصبر، بیطاقت، ناشکیبا،
حل جدول
فرهنگ واژههای فارسی سره
بی تاب
کلمات بیگانه به فارسی
بی تاب
فارسی به انگلیسی
Lifeless
فارسی به عربی
نافذ الصبر
فرهنگ فارسی هوشیار
زود سیر
فارسی به ایتالیایی
impaziente
معادل ابجد
151