معنی تعامل

تعامل. [ت َ م ُ] (ع مص) با یکدیگر داد و ستد کردن. (از اقرب الموارد): فی سنه 800، ابتدی ضرب النحاس و التعامل به. (نقودالعربیه ص 71). عوام از تحامل فضول در ابواب تعامل دست بداشتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ اول تهران ص 349).

واکنش، سروکار

جمع گرایی

سکا

تعامل

تعامل

تعامل

سروکار، واکنش

با یکدیگر داد ستد کردن

sosyal etkileşim

برخورد دوگانه

اکوسیستم

اکوسیستم

تعامل متقابل

تعامل متقابل.

541