معنی خورجین
لغت نامه دهخدا
خورجین. [خوَرْ / خُرْ] (اِ) دو کیسه که از طرفی بهم یکی شده باشد. دو جوال که نیمی از دهانه ٔ هر دو را بهم دوزند. بارجامه. باردان. (یادداشت مؤلف):
یار تو خورجین تست و کیسه ات.
مولوی.
فرهنگ معین
(خُ) نک خرجین.
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
باردان، جامهدان، خرج، توبره، جوال، خرجینه، خورجینه، کیسه
فارسی به انگلیسی
Saddlebag
فارسی به عربی
جراب، حانه، حقیبه
فرهنگ فارسی هوشیار
دو کیسه که از طرفی بهم یکی شده باشند، باردان
فارسی به آلمانی
Beutel (m), Sack (m), Sack, Tasche (f), Tüte (f)
معادل ابجد
869