معنی شاکی

شاکی. (ع ص) شکایت و گله کننده. (از دهار) (غیاث اللغات) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مرد گله مند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دادخواه. متظلم. عارض. فریادخواه. رافع قصه. دست بردارنده بدادخواهی:
من ز جان جان شکایت میکنم
من نیم شاکی حکایت میکنم.
مولوی.
|| مرد صاحب شوکت و حدّت در سلاح. (ازغیاث اللغات) (از آنندراج). و رجوع به شاکی السلاح شود. || (اِ) شیر بیشه. (ناظم الاطباء از اشتنگاس). || (ص) اندک بیمار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). || (اِ) اندک بیماری. (غیاث اللغات) (آنندراج).

شاکی السلاح. [کِس ْ س ِ] (ع ص مرکب) مرد صاحب شوکت و حدّت در سلاح خود (و آن مقلوب شائک است). (از اقرب الموارد) (متن اللغه) (از منتهی الارب) (نشوء اللغه ص 16). زیناوند. (مفاتیح). تمام سلاح. سلاح ور. غرق دریکصد و چهارده پارچه سلاح رزم. و رجوع به شاک شود.

Prosecution, Prosecutor

شکایت کننده، گله کننده

عارض

آلبومی از توفان کرمی

نی

نیی

شکایت و گله کننده، دادخواه

[ع.] (اِفا.) شکایت کننده، گله کننده.

شکایت‌کننده، گله‌کننده،
[مجاز] عصبانی،

دادخواه

شکایتمند، عارض، گلایه‌مند، گله‌مند، متظلم، معترض

مدعی، ممثل

شاکِی، شکایت کننده- نالان،

Der kla.ger [noun], Getreidereich, Schauspieler

331