معنی طاباق

لغت نامه دهخدا

طاباق

طاباق. (ع اِ) خشت پخته ٔ کلان. (منتهی الارب) (آنندراج). || آجر بزرگ. (فهرست مخزن الادویه).

فرهنگ معین

طاباق

ظرف آهنی مدور که بر آن نان پزند، تابه، خشت پخته بزرگ، آجر بزرگ. [خوانش: [معر.] (اِ.) = طابق: ]

حل جدول

طاباق

آجر بزرگ

فرهنگ فارسی هوشیار

طاباق

پارسی تازی گشته تابوک تابه آگور بزرگ خشت پخته ی کلان (اسم) خشت پخته بزرگ آجر بزرگ.

معادل ابجد

طاباق

113

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری