معنی عاقبت اندیش

عاقبت اندیش. [ق ِ ب َ اَ] (نف مرکب) دوراندیش. (آنندراج) (ناظم الاطباء). آخربین. مآل اندیش. آنکه از آغاز، پایان کار را نگرد:
بباید عاقبت اندیش بودن
برون از خویش و هم با خویش بودن.
ناصرخسرو.
عاقبت اندیش ترین کودکی
دشمن او بود در ایشان یکی.
نظامی.

آن‌که دربارۀ عاقبت امور می‌اندیشد، دوراندیش،

دور اندیش، آینده نگر، حازم

آخربین

دور اندیش، آخربین

پایان بین

فرجام جوی

سامان شناس

آخر بین

938