معنی عجیب

عجیب. [ع َ] (ع ص) کار شگفت. ج، عِجاب. (منتهی الارب) (آنندراج):
عجیب نیست که از طین بدر کند گل و نسرین
همان که صورت آدم کند سلاطه ٔ طین را.
سعدی.
|| خوش آیند از هر چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج). || امری شگفت آور. (اقرب الموارد). || ناشناخته. (منتهی الارب) (آنندراج).

(عَ) [ع.] (ص.) شگفت آور.

هر‌چه از آن تعجب می‌کنند، شگفت‌آور، شگرف،
(قید) به‌طور شگفت‌آور: غروب‌ها عجیب دلگیر بود،

شگرف

شگفت آور

شگفت، شگفت آور

بدیع، پرشگفت، شگرف، شگفت، شگفت‌آور، شگفت‌انگیز، طرفه، غریب، نادر،
(متضاد) عادی

شگفت

Incredible, Peculiar, Singular, Strange, Unaccustomed, Whimsical

acayip, garip, tuhaf

رائع، غریب، غریب اطوار، کبیر، مضحک، مفرط

کارهای شگفت آور

fantastico

strano

singolare

Seltsam, Exzentrisch [adjective], Fabelhaft, Herrlich, Wunderbar, Wundervoll

85