معنی قضیه

حکم و فرمان، خبر، گفتاری که احتمال صدق و کذب هر دو در آن باشد. [خوانش: (قَ یِّ) [ع. قضیه] (اِ.)]

خبر،
حکم، فرمان،
جمله یا کلامی که معنی آن تمام باشد و بتوان دربارۀ آن حکم کرد،
(منطق) گفتاری که احتمال صدق و کذب داشته باشد،

رویداد، ماجرا، واقعه و حادثه

رویداد، ماجرا، واقعه، حادثه

گزاره

امر، جریان، حادثه، خبر، رویداد، عارضه، مسئله، مطلب، موضوع، واقعه

Affair, Concern, Issue, Matter, Premise, Story

اطروحه، مقترح، نظریه

داستان و حکایت، دلیل، فرمان

قَضِیَّه، حکم، در منطق قضیه یا خبر قولی است که صدف یا کذب آن معلوم و قطعی نباشد، در هندسه امریست قابل اثبات از روی مقدمات مفروضه، در فارسی به معنای واقعه و حادثه نیز مصطلح است (جمع: قَضایا)،

915