معنی متقبل

متقبل. [م ُ ت َ ق َب ْ ب ِ] (ع ص) پذیرنده. برگردن گرفته. پذیرفتار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). قبول کننده. آن که کاری را قبول کند: فتوت ایشان بجبر کسیر و فک هر اسیر متقبل و متکفل گشته. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). و رجوع به تقبل شود.
- متقبل شدن، پذیرفتن. بپذیرفتن. متعهد شدن. برعهده گرفتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

(مُ تَ قَ بِّ) [ع.] (اِفا.) برعهده گیرنده.

عهده‌دار، پذیرنده، قبول کننده

عهده دار، پذیرنده، قبول کننده

متقبل

متقبل

کسی که کاری را قبول می‌کند، قبول‌کننده، پذیرنده،
عهده‌دار،

پذیرا، ذمه‌دار، عهده‌دار، پذیرنده، قبول‌کننده

به گردن گرفتن، به عهده گرفتن، عهده‌دارشدن، ذمه‌دار شدن، پذیرفتن، قبول کردن

متبنی

تعهد

قبول کننده

به گردن گرفتن پذیرفتن (مصدر) : پادشاهی پسر را بادیبی داد. . . ادیب خدمت کرد و متقبل شد روزگاری برو سعی کرد.

مُتَقَبِّل، بر عهده گیرنده، متعهد، قبول کننده،

متقبل

572