معنی موتور
لغت نامه دهخدا
موتور. [م َ] (ع ص) آن که کسی از وی کشته شودو خون کشته ٔ خویش درنیابد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آن که کینه و خون کشته ٔ خود درنیابد. (آنندراج). || کسی که در بهشت دارای اهل و مال نباشد. (ناظم الاطباء). (معنی اخیر جای دیگر دیده نشد).
موتور. [م ُ ت ُ] (فرانسوی، اِ) دستگاهی با ساختمان خاص که مولد نیرو و به کار اندازنده ٔ ماشین و اتومبیل و هواپیما و کشتی و غیره است. || وسیله ٔ نقلیه. اتومبیل:
کوه در کوه موتور بینی و طیاره و توپ
دشت در دشت سپه بینی و ترتیب نزال.
ملک الشعرای بهار.
|| موتورسیکلت. موتوسیکلت. رجوع به موتوسیکلت شود.
فرهنگ معین
دستگاهی که سبب به کار انداختن و تولید ماشین می شود، دستگاهی که انواع انرژی را به انر ژی مکانیکی تبدیل می کند، موتورسیکلت. [خوانش: (مُ تُ) [فر.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
دستگاهی که با تبدیل انرژی الکتریکی یا انرژی حاصل از سوخت به انرژی مکانیکی باعث انجام کار در ماشینها میشود،
آنچه باعث ایجاد حرکت شود، محرک،
[عامیانه] = موتورسیکلت
حل جدول
رانه
مترادف و متضاد زبان فارسی
خودرو، ماشین، موتورسیکلت، انجین، مکینه، نیروی محرکه
فارسی به انگلیسی
Engine, Motor, Power Plant
فارسی به ترکی
motor
فارسی به عربی
محرک
فرهنگ فارسی هوشیار
دستگاهی با ساختمان خاص که مولد نیرو و بکار اندازنده ماشین و اتومبیل و هواپیما و کشتی و غیره است، وسیله نقلیه، اتومبیل
فارسی به ایتالیایی
motore
فارسی به آلمانی
Maschine (f), Motor (m), Motor (m), Triebwerk [noun]
معادل ابجد
652