معنی چپاول

لغت نامه دهخدا

چپاول

چپاول. [چ َ وُ] (ترکی، اِ) تاختن فوجی از لشکر جداشده، بر سر مخالف از مسافت بعید. (آنندراج). تاخت وتازگروهی از لشکر از مسافت دور بر سر گروه مخالف. (ناظم الاطباء). || غارت کردن. (فرهنگ نظام). تاراج. تالان. غارت. چپو. یغما. چپاولگری:
از ترکتاز غمزه ٔ شوخ ستمگرت
در کشور خرابه ٔ دلهاچپاول است.
زکی ندیم (از آنندراج).
|| در ترکی بمعنی فوجی است که برای تاختن معین نشده باشد. (فرهنگ نظام). رجوع به چپاول کردن و چپو و تاراج و غارت و یغما و چپاولگری شود.

فرهنگ معین

چپاول

(چَ وُ) [تر.] (اِ.) غارت، تاراج.

فرهنگ عمید

چپاول

غارت، یغما، تاراج، چپو،

حل جدول

چپاول

تاراج

یغما

غارت، تاراج، یغما، نهب، چپو

چپو

نهب

چپو، غارت

مترادف و متضاد زبان فارسی

چپاول

تاراج، تالان، چپو، غارت، لاش، نهب، یغما، غارتگری

فارسی به انگلیسی

چپاول‌

Depredation, Despoilment, Pillage, Rapine, Ravishment, Sack, Spoliation

فارسی به عربی

چپاول

غراب، غنیمه، نهب

فرهنگ فارسی هوشیار

چپاول

تاختن فوجی از لشکر جدا شده، تاختن گروهی از لشکر از مسافت دور بر سر گروه مخالف، غارت کردن

معادل ابجد

چپاول

42

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری