معنی کلینیک
لغت نامه دهخدا
کلینیک. [کْلی / ک ِ] (فرانسوی، اِ) مطب. محکمه. (فرهنگ فارسی معین). || درمانگاه. (فرهنگ فارسی معین). || (ص) بالینی: امراض کلینیک (بیماریهای بالینی).
فرهنگ معین
(اِ.) ساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مراکز بهداشتی - درمانی که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص داشته باشد، درمانگاه. (فره)، (ص.) بالینی. [خوانش: (کِ) [فر.]]
فرهنگ عمید
درمانگاه
محلی دارای تجهیزات در یک رشتۀ خاص برای درمان بیماران مربوط به آن رشته،
بیمارستانی که در آن دانشجویان پزشکی تحت آموزش بالینی قرار میگیرند،
حل جدول
درمانگاه
فارسی به انگلیسی
Clinic
فرهنگ فارسی هوشیار
مطب، محکمه، درمانگاه فرانسوی درمانکده (مطب)، بالینی (امراض کلینیک بیماری های بالینی) (اسم) مطب محکمه، (صفت) بالینی: امراض کلینیک
فارسی به ایتالیایی
clinica
معادل ابجد
140