معنی خدمتگزار
فرهنگ عمید
کسی که در اداره یا بنگاهی خدمت میکند، مستخدم،
خدمتکننده، خادم: دولت خدمتگزار،
فرهنگ فارسی هوشیار
کارمند جزء: کارمندک پریستک (صفت) نوکر مستخدم، یا خدمتگزار جز ء. مستخدمی که در ادارات و موسسات بخدمات کوچک مسئولست، مهربان مشفق.
لغت نامه دهخدا
خدمتگزار. [خ ِ م َ گ ُ] (نف مرکب) نوکر. چاکر. (ازناظم الاطباء). خادِم. پرستار. پرستنده:
اینم قبول بس که بمیرم بر آستان
تا نسبتم کنند که خدمتگزار اوست.
سعدی (بدایع).
چو خدمت گزاریت گردد کهن
حق سالیانش فرامش مکن.
سعدی (بوستان).
بشستند خدمتگزاران شاه
سر و تن بحمامش از گرد راه.
سعدی (بوستان).
|| در تداول امروز، مستخدمین جزء. خدمتکاران مرد در دستگاههای دولتی. || مهربان.مشفق. || حاضر و آماده ٔ بخدمت. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(~. گُ) [ع - فا.] (ص فا.) نوکر، مستخدم.
فارسی به انگلیسی
Server, Servitor, Worker
خدمتگزار کلیسا
Ministrant
خدمتگزار مردم
Public Servant
خدمتگزار با وفا
Friday
حل جدول
خدوم
فارسی به عربی
خادمه
فارسی به ایتالیایی
servitore
فارسی به آلمانی
Hausmädchen [noun]
مترادف و متضاد زبان فارسی
بنده، پیشکار، خادم، خدمتکار، نوکر،
(متضاد) ارباب، مخدوم، کارمند، مستخدم دولت، چاکر، پرستار، تیمارگر، کسی که خدمت میکند
اطلاعات عمومی
معادل ابجد
1272