معنی میرشب

گزمه

گزمه

گزمه

میرشب

میرشب

شبگرد، عسس، میرشب

شبگرد، عسس، میرشب

شبرو, پاسبان عصر قاجار, شبگرد, میرشب, نگهبان، شبگرد، پاسبان

عسس، میرشب

عَسَس، شبگرد-پاسبان- میرشب،

طواف‌کننده، طواف‌گر، شبگرد، عسس، میرشب

پاسبان، شبگرد، عسس، میرشب

داروغه، عسس، گزمه، میربازار، میرشب، شب‌پوی، شبرو

شبگرد میر شب (اسم) شبگرد میرشب

سیاه پوش. (نف مرکب، اِ مرکب) آنکه جامه ٔ سیاه پوشد. || مجازاً، زنگی. حبشی:
فلک از طالع خروشانش
خوانده شاه سیاه پوشانش.
نظامی.
|| سیاه رنگ:
تیغ کبود غرق خون صوفی کار آب کن
زاغ سیاه پوش را گفته صلای معرکه.
خاقانی.
|| شب گرد. عسس. میربازار. میرشب. (برهان) (از آنندراج). شرطه. (مهذب الاسماء) (تفلیسی). || چاوش و آن کسی باشد که پیشاپیش پادشاهان دورباش گوید و این جماعت در قدیم بجهت هیبت و صلابت و سیاست سیاه می پوشیده اند. (برهان) (از آنندراج): و این مثال بداد و سیاه پوشان برآمدند و حجت تمام بگرفتند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 292). || سوگوار ماتمی و صاحب تعزیت. (برهان) (آنندراج). || شیربانان یعنی جماعتی که شیر، ببر و جانوران درنده نگاه میدارند. (برهان).

552