معنی افول

افول. [اُ] (ع مص) غایب و ناپدید شدن. (منتهی الارب). فرورفتن ستاره و ناپدید شدن آن. (آنندراج). فروشدن ستاره و ماه و خورشید. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). فروشدن آفتاب و ماه و ستاره. (المصادر زوزنی) (تاج المصادربیهقی). غروب، مقابل طلوع. فروشدن. فرورفتن ستاره. (یادداشت مؤلف). اَفْل. (ناظم الاطباء):
خوی با او کن کامانتهای تو
ایمن آید از افول و از عتو.
مولوی.

(اُ) [ع.] (مص ل.) فرو شدن، غروب شدن.

غروب کردن،
پنهان شدن،
ناپدید شدن ستاره،
[مجاز] از دست رفتن موقعیت،

غروب

غروب کردن، پنهان شدن، ناپدید شدن، فرو شدن

غروب، انحطاط، زوال، نابودی،
(متضاد) طلوع

Comedown, Ebb, Eclipse, Twilight, Wane

ایقاع، تناقص، غروب

غائب شدن، پنهان شدن

اُفُول، - فرو رفتن، پنهان شدن، غروب کردن خورشید،

Kadenz, Rhythmus [noun], Sonnenuntergang (m)

117