معنی خوراکی

خوراکی. [خوَ / خ ُ] (اِ مرکب) بهره ٔ روزینه از غذا. || پولی که برای خریداری روزینه ازغذا می دهند. || پولی که برای صرف معاش خرج میشود. (ناظم الاطباء). || (ص نسبی) آنچه خوردن را بکار آید. مقابل پوشاکی. (یادداشت مؤلف). || آن دارویی که باید خورد. مقابل داروی تزریقی. || خوردنی. مأکول. ازدرِ خوردن.آنچه توان خورد. قابل خوردن. (یادداشت بخط مؤلف).

خوش خوراکی. [خوَش ْ / خُش ْ خوَ / خ ُ] (حامص مرکب) عمل خوش خوراک. بامزگی. خوش مزگی. خوش طعمی.

نازک خوراکی. [زُ خوَ / خ ُ] (حامص مرکب) حالت و صفت نازک خوراک. رجوع به نازک خوراک شود.

گنده خوراکی. [گ َ دَ / دِ خوَ / خ ُ] (حامص مرکب) عمل گنده خوراک. و رجوع به گنده خوراک و گنده خوار و گنده خور شود.

Dietary, Eatable, Eating, Edible, Internal, Nourishment

کم خوردن کم خوراکی.

(صفت اسم) خوردنی طعام.

غارچ پرورشی غارچ خوراکی سماروغ خوردنی

خوردنی، قابل خوردن،
(اسم) طعام، غذا،

ماکول

ارزاق، طعام

اطعمه، ارزاق، توشه، خواربار، خوردنی، غذا، مائده، خوردنی، قابل‌خوردن، ماکول،
(متضاد) پوشاکی

صالح للاکل، مخزن، وجبه الطعام

شلیک

Essbar [adjective]

از ماهی‌های خوراکی

837