معنی فاتح

Conqueror, Conquistador, Triumphant, Victor, Victorious, Winner, Winning

fatih

فائز، فاتح

فاتح , غالب , پیروز , کشورگشا

فاتح. [ت ِ] (ع ص) گشاینده. پیروز. ظفریاب. گیرنده ٔ شهر. || فتحه دهنده. (ناظم الاطباء).

فاتح شدن. [ت ِ ش ُ دَ] (مص مرکب) پیروز شدن.گشودن شهر. بر دشمن غلبه کردن. رجوع به فاتح شود.

فاتح عثمانی. [ت ِ ح ِ ع ُ] (اِخ) لقب سلطان محمد اول عثمانی است که بمناسبت فتح قسطنطنیه به این لقب خوانده شده است. رجوع به محمد فاتح شود.

گشاینده کشورها در جنگ،
(قید) همراه با پیروز،
* فاتح شدن: (مصدر لازم)
پیروز شدن،
غلبه کردن بر دشمن،

(تِ) [ع.] (اِفا.) گشاینده، تصرف کننده، پیروز.

پیروز

پیروزمند

پیروزمند

ون ونیتک وانیتار پیروز پیر وچگر پاتیاوند کشور گشا گشاینده (اسم صفت) گشاینده و گیرنده شهرها پیروز ظفریاب.

فاتِح، گشاینده، بازکننده، فتح کننده، غلبه کننده، کشور گشا،

Gewinner (m), Sieger (m)

پیروز، پیروزمند، جهانگشا، جهانگیر، چیره، غالب، فایق، فیروز، فیروزمند، قاهر، مظفر، منصور، ناصر،
(متضاد) مغلوب

پسرانه، پیروز

489