معنی مبله
لغت نامه دهخدا
مبله. [م ُ ل ِ] (فرانسوی، ص) اطاق یا خانه ای که دارای مبل و اثاث زندگی باشد. (از لاروس): این آپارتمان مبله اجاره داده خواهد شد. و رجوع به مبل شود.
فارسی به ترکی
dayalı döşeli
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی کتدار باکت (صفت) دارای مبل شامل اثاثه: اطاق مبله اجاره داده میشود.
حل جدول
فرهنگ معین
(مُ لِ) [فر.] (ص.) جایی که در آن از مُبل استفاده شده باشد، شامل اثاثیه.
فرهنگ عمید
اتاق یا آپارتمانی که دارای مبل باشد،
فارسی به عربی
اثث
ترکی به فارسی
واژه پیشنهادی
انگلیسی به فارسی
مبله کردن
معادل ابجد
77