معنی مرآت
لغت نامه دهخدا
مرآت. [م ِرْ] (ع اِ) (از «رأی ») آئینه. آینه. مرآه. رجوع به مرآه شود:
مردم نادیده باشد روسیاه
مردم دیده بود مرآت ماه.
مولوی.
فرهنگ معین
(مِ) [ع. مرآه] (اِ.) آ ی ینه. ج. مرایا، مرائی.
فرهنگ فارسی آزاد
مَرآه (مِرآت)، آئینه (جمع: مَرأیا، مَرائِی)،
معادل ابجد
641