ارسطو خوش رزم: بازیگری یعنی هر روز یک اتفاق تازه
ارسطو خوش رزم ، متولد شش تیر هزار و سیصد و شصت و سه، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، تهران، کارشناسی مهندسی کشاورزی، در کارنامه هنری او می توان به فیلم های سینمایی «مسیر عشق»، «یادگاری»، «شیشه های مات»، «اعترافات» و همچنین مجموعه های تلویزیونی «یک مشت پر عقاب»، «کشف بزرگ»، «زمین انسان ها»، «چاه پنجاه»، «جاده چالوس»، «شکر تلخ»، «در میان خاکستر» و «روزگار» اشاره کرد، با ارسطو خوش رزم که سریال «خانه امن» را روی آنتن دارد گفتگویی مفصل داشته ایم که با هم می خوانیم.
گفتگو: عباسعلی اسکتی
*سریال «خانه امن» چه حرفی برای گفتن دارد؟
سریال خانه امن به پشت صحنه مسائلی می پردازد که موجب استقرار امنیت در ایران است، در شرایطی که تمام کشورهای همسایه و منطقه درگیر مبارزه با تروریسم و گروه های تروریستی هستند ولی در ایران افراد و سازمان هایی هستند که شاید از دید عموم پنهان باشند ولی شبانه روز برای امنیت مردم و کشور تلاش می کنند.
*چرا از این همه فعالیت هنری «بازیگری» را انتخاب کرده اید؟
من از کودکی در فضای این حرفه بزرگ شده ام و این دلیل علاقه مندی من به این حرفه بوده است، در مورد بازیگری اینکه می توانم هر بار خودم رو جای شخصیت دیگری بگذارم، تصورات شخصی خودم را خواب کنم و خواب دیگران را ببینم، جای شخصیت دیگری زندگی کنم، تجربه هایی را داشته باشم که شاید هر کسی فرصت تجربه کردن آن ها را در طول زندگی اش نداشته باشد، هر بار با افراد مختلف، هر بار در یک مکان متفاوت و در زمان های متفاوت باشم و کار کنم از اولیه ترین دلایل علاقه من با بازیگری است، همیشه از زندگی نرمال و روتین بیزار بوده ام و فکر می کنم این زندگی برای من زجرآورترین نوع زندگی است ولی بازیگری مرا تازه نگه می دارد و هر روز آن یک اتفاق تازه است.
*چه ویژه گی هایی در یک نقش باعث می شود آن را بازی کنید؟
هر نقشی که باعث شود من خودم نباشم برای من جذابیت دارد و این باعث شده طیف زیادی از نقش ها را بازی کنم، شاید کمتر بازیگری در نسل خودم سراغ داشته باشم که طیف وسیعی از نقش را که من در تئاتر، سینما و تلویزیون بازی کرده ام بازیگری کرده باشد، اینکه کارگردان ها من را برای هر نقشی در ذهن دارند و به من پیشنهاد می دهند بیشترین ارزش را برای من دارد و برایم لذت بخش است.
*رسیدن به دنیای تصویر و دیده شدن چه المان هایی می خواهد؟
در شرایط امروز کشور و هنر و فرهنگ متاسفانه باید در جواب این سوالتان بگویم، شهرت فرد «حالا از هر طریقی به دست آمده باشد»، تعداد فالوور اینستاگرام و حاشیه داشتن، امروز تنها چیزی که از کمترین اهمیت برخوردار است این موضوع است که شما چقدر بازیگری را بلد باشید، قبلا بازیگرها تلاش می کردند تا کار کنند، سال ها زحمت و مرارت می کشیدند تا مطرح و معروف شوند ولی امروز باید اول معروف باشید بعد به راحتی بازیگر هم می شوید.
*موافقید تلویزیون با ریزش مخاطب مواجه شده است؟
کاملا موافق هستم که تلویزیون به شدت مخاطب خود را از دست داده و کمترین بیننده را در سال های اخیر دارد.
*این رسانه برای بازگشت مخاطب چه باید کند؟
تلویزیون باید طبق شعارش واقعا رسانه ملی باشد و برای مردم باشد، به سلیقه جامعه احترام بگذارد، افرادی که باعث شده اند که مردم سال ها با تلویزیون و برنامه هایش خاطره داشته باشند و متاسفانه با کج سلیقگی و سیاسی کاری های برخی مدیران از تلویزیون یا کنار گذاشته شده اند یا خودشان فرار را بر قرار ترجیح داده اند را دوباره جذب کند تا به روزهای خوب گذشته بازگردد، البته فکر می کنم این سیاست در مدیران کنونی به هیچ عنوان وجود ندارد.
*یکی از فعالترین بازیگران عرضه تئاتر در سال های گذشته هستید، این هنر کجای زندگی شماست؟
تئاتر نهایت عشق و کعبه آمال و آرزوهای من است، تئاتر برای من مثل نفس کشیدن است، در هیچ مدیومی از بازیگری به اندازه تئاتر لبریز از لذت نمی شوم.
*وضعیت امروز تئاتر را چگونه می بینید؟
متاسفانه تئاتر در بدترین روزهای خود به سر می برد، تئاتر سرطانی داشت که بیماری کرونا هم به آن اضافه شد و نابودش کرد، مدیران بی کفایت از راس تا پایین تئاتر را کشتند و به جنازه اش می خندند، ما دیگر تئاتر نخواهیم داشت این هنر تا جان دوباره بگیرد سال ها زمان می خواهد تازه اگر از همین امروز بهترین تصمیم ها برایش گرفته شود.
*امروز تئاتر چقدر در اولویت های هنری مردم است؟
تئاتر سال هاست که در فرهنگ ما جایی ندارد، چرایی اش خیلی ساده است، من بارها در جاهای مختلف گفته ام، تنها چیزی که مدیران فرهنگی این کشور نمی خواهند تئاتر است، وقتی سیاست گذاران فرهنگی یک کشور یک چیز را اصلا نمی خواهند و نمی بینند چه انتظاری از مردم و جامعه باید داشت؟
*چه مقدار از تئاتر شامل دانش و آگاهی و چقدر مهارتهای فردی می شود؟
اگر صرفا درباره بازیگری در تئاتر بخواهم بگویم بیشترین تاثیر را توانایی فرد می گذارد، هرچه دانش و آگاهی را به توانایی فردی بیافزاییم بازیگری بهتر و قدرتمند تر را روی صحنه خواهیم دید.
*شرایط مافیایی چقدر در تئاتر وجود دارد؟
شرایط مافیایی در تمام سطوح جامعه ما وجود دارد در هنر هم به همین میزان، بخش فرهنگ و هنر چیزی جدا از شمایل کلی یک جامعه نیست ولی مشخصا می توانم بگویم این لابی ها و مافیا در تئاتر بسیار کمتر از جاهای دیگر است و تئاتر تاکنون توانسته تا حد زیادی آبرو، شرافت، صداقت و پاکی خودش را در کوران این تند بادها حفظ کند.
*حضور ستاره های سینما در تئاتر را چگونه می بینید؟
حضور ستاره های سینما در تئاتر از نظر من هیچ ایرادی ندارد، بازیگر حق دارد هر مدیومی را انتخاب کند اینکه چقدر در آن موفق است را مردم مشخص می کنند، اینهمه بازیگری که از تئاتر به سینما رفتند و درخشان بودند مگر ایرادی داشت؟ چرا از سینما به تئاتر نیایند؟ صحنه بی رحم ترین جا برای بازیگر است، روی صحنه کاملا عریان هستی هیچ دست آویزی برای نجات نیست یا میتوانی یا نمیتوانی، اگر پذیرفته نشوی خود به خود حذف خواهی شد.
*خوش چهره بودن چقدر در پیشنهاد نقش تاثیر دارد و شما جزو بازیگران خوش چهره هستید؟
چهره خوب صرفا نمی تواند ضامن بازیگری باشد بیشتر کاریزمای فرد می تواند برای تماشاگر جذاب باشد ولی به هر حال خصوصا سینما مدیومی است که باید تماشاگر را بیشتر جذب کند و داشتن چهره زیبا میتواند موثر باشد، در مجموع به اصطلاح ما بازیگرها باید دوربین دوستتان داشته باشد تا به دل مخاطب هم بنشینید و با شما همراه شوند و اینکه بله به نظر خودم من چهره خوبی دارم.
*از کار بازیگران و کارگردانهای خارجی کدام را می پسندید؟
من در بازیگری شیفته دنیل دی لوئیس هستم و از کارگردان ها تارنتینو و لینچ کارگردان های مورد علاقه من هستند.
*نقشی بوده در میان فیلم های ایرانی که دوست داشته باشید بازی کنید؟
نقش صابر ابر در فیلم اینجا بدون من را خیلی دوست داشتم من بازی می کردم.
*در بین بازیگران امروز کسی را داریم که ماندگار شود؟
متاسفانه سیستم در ایران به گونه ای پیش می رود که اجازه ماندگاری به آدم ها نمی دهد و برایشان تاریخ مصرف تعیین می کند، بعد از انقلاب بازیگرانی داشته ایم که مدتی در اوج بودند و خیلی از آن ها با اینکه بسیار توانا بودند بعد از مدتی از دور کنار گذاشته شده اندولی در حال حاضر به نظرم نوید محمد زاده فراتر از سینمای ما بازیگری می کند و امیدوارم قدرش را بدانند و اجازه بدهند کارش را بکند، قطعا نوید محمدزاده می تواند در آینده پرچم دار بازیگری در سینمای ایران و نماینده شایسته ای در سطح جهانی برای آبروی سینمای ایران باشد.
*چه توصیه ای برای علاقه مندان به «بازیگری» دارید؟
به علاقه مندان بازیگری توصیه می کنم سراغ این حرفه نیایند مگر اینکه پول دار باشند و بازیگری را بع عنوان شغل و منبع درآمد نگاه نکنند، وگرنه در این کوران روابط و لابی ها وقت و عمرشان را هدر می دهند.
*جلوی آینه تمرین جایزه گرفتن می کنید؟
به هیچ جایزه ای از هیچ نوعی اعتقاد ندارم اگر هم در چند جشنواره تئاتر و تلویزیون جایزه ای را قبول کردم و گرفتم حتما کار احمقانه ای کرده ام.
*چهار شخصیت که دوست دارید از نزدیک ببینید.
اگر کلا در طول دوران بخواهم بگویم: مولانا، بتهوون، شکسپیر و پیکاسو، از زندگان: بهروز وثوقی، دنیل دی لوئیس، لیونل مسی و آندره آ بوچلی!
*آرمان شهر شما در دنیای هنر چیست؟
آرمان شهر من در هنر، زندگی کردن در فضایی هنری بدون هیچ سانسور و ممیزی و محدودیت بر اساس شایسته سالاری است.
