دعای بسیار مجرب غریق برای نجات و حفظ دین و ایمان در زمان غیبت امام معصوم

دعای غریق دعایی است که از امام صادق(علیه السلام) برای تثبیت اعتقاد در زمان دوری از امام معصوم (ع) و در امان ماندن از خطرات شبهات و تزلزلات اعتقادی و عملی بیان فرمودند.

دعای غریق

خواص دعا

تعریف دعا

یکی از دعاهایی که در این عصر وزمان خواندنش سفارش شده است، دعای غریق است.  این دعا برای حفظ دین و ایمان و گرفتارنشدن شبهات وفتنه های آخر الزمان است.

روایات درباره دعای غریق:

امام صادق علیه السلام در یکی از سخنان نورانی خود دعای غریق را برای نجات شیعیان از شبهات و فتنه های عصر غیبت توصیه کردند.

عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) روایت کرد که فرمود: به زودی گرفتار شبهه شده و بدون امام(حاضر) می مانید و در آن زمان نجات نمی یابد مگر کسی که دعای غریق را بخواند. گفتم دعای غریق چگونه است؟ فرمود بگوید:

یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِک‏.

ای خداوند! ای رحمان! ای مهربان! ای دگرگون کننده دل‏ها! دل مرا بر دینت پایدار کن

عبدالله بن سنان هم گفت: یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ والاَبصار ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ. و عبارت (و الابصار) را به دعا اضافه کردم. سپس حضرت فرمودند: همانا خداوند بلندمرتبه دگرگون کننده قلبها و دیده هاست، ولی تو آنطور که من میخوانم (و خواندم) بخوان.

نکته ای که در این دعا مطرح است، اولا راه نجات این است که انسان این دعا را زیاد بخوانید، تعبیر به «لاینجو» هست: لَا یَنْجُو مِنْهَا إِلَّا مَنْ دَعَا بِدُعَاءِ الْغَرِیقِ. پس راه نجات در یک چنین دوران و فتنه هایی این است که انسان این دعا را مکرر بخواند.

سیّد بن طاووس میفرماید: شاید مُراد از فرمایش امام در مورد “والابصار بمعنی چشم ها” این باشد که دگرگونی قلبها و دیده ها مربوط به قیامت است، بخاطر اینکه ترس و وحشت در آن روز شدید است؛ ولی ترس در زمان غیبت، از دگرگون شدنِ دلهاست و نَه دیده ها.

مضمون این دعا به نقل از اهل سنت از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) نیز نقل شده است. به نقل عایشه آن حضرت پیوسته این ذکر را بر زبان جاری می ساختند: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ».

از ام سلمه نیز سؤال شد بیشترین دعایی که آنحضرت بر آن مداومت داشت به هنگامی که در نزد تو بود چیست؟ وی گفت: بیشترین دعای آنحضرت این دعا بود: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ».

و شیخ نعمانی در کتاب الغیبه به سند خود، از حمّاد بن عیسی، از عبد اللَّه بن سنان روایت آورده که گفت: من با پدرم به محضر امام ابوعبد اللَّه صادق ‏علیه السلام شرفیاب شدیم، پس آن حضرت فرمود: چگونه خواهید بود اگر در حالی واقع شدید که امام هدایتگر و نشانه آشکاری نباشد (دیده نشود)؟ که از آن حیرت و سرگردانی نجات نیابد، مگر کسی که به دعای غریق (یا حریق) دعا کند.

پدرم گفت: به خدا سوگند! این بلاست. پس فدایت شوم! در آن هنگام چگونه رفتار کنیم؟ فرمود: هرگاه چنان شد – و تو آن زمان را درک خواهی کرد – به آنچه در دست دارید [از عقیده راستین] متمسّک شوید، تا آن‏که امر برایتان به خوبی روشن شود.

نتیجه ای که میتوان از دعای غریق گرفت:

از دعای غریق میتوان نتیجه های فراوانی گرفت که به برخی از آن ها در زیر اشاره می کنیم:

۱. غریق یعنی غرق شده و منظور کسی است که به امواج بلا و فتنه های زمان غیبت گرفتار شده و نمی تواند خود را از آن ها نجات بدهد.

۲. در این زمان، خطر غرق شدن در دریای فساد و تباهی هست.

۳. برخی با خیال راحت در این کشتی نشسته اند و نمی دانند از هر سو موجی خطرناک آن ها را احاطه کرده است. از این رو، باید به فکر بود.

۴. نیایش، رمز رهایی است. هم کار کنید و هم از خدا کمک بخواهید.