همایون شجریان برای محمدرضا شجریان نوشت: “منزل پدر که می‌رفتم، بر حسب عادت و علاقه با ساز‌هایی که در خانه بود کلنجار می‌رفتم و او با همان لبخند مخصوص به خود که انگار می‌گفت هنوز هم پی بازی گوشی هستی بابا، نگاه می‌کرد.

اکنون چهل روز گذشته است و پَرِ آوازم شکسته است بابا. اگر اجازه دهی با همان پنجه الکن و مضراب‌های ناتوانم، با عاشقانت همراه شوم

بگذار برایت بچگی کنم، شاید برایم لبخندی بزنی.

به یاد آن روز‌ها که آرام جانم بودی …

بزرگان نیز می‌بخشند به احساس. ”

محمدرضا شجریان ۱۷ مهر پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری درگذشت و پیکرش در کنار آرامگاه فردوسی در توس به خاک سپرده شد.