نماز مشتمل بر آیه «و واعدنا موسی» چگونه خوانده می شود؟
ماه ذی الحجه آخرین ماه قمری ایست که یکی از اعمال این ماه سفر حج و زیارت خانه خدا می باشد ، همچنین در روایات، به نمازی سفارش شده که در دهه اول ذی الحجه خوانده میشود و به همین سبب بدان «نماز ذی الحجه» میگویند. این نماز دو رکعتی بوده و بین دو نماز مغرب و عشا خوانده میشود. خواننده این نماز در ثواب حجاج بیت الله الحرام شریک است. این نماز برای افرادی است که در میان حُجّاج نیستند و مُحرِم نمیباشند. این نماز تنها یک دلیل دارد و آن تک روایتی از امام صادق(ع) است. اما در خصوص دلیل خواندن آیه « و واعدنا … » در این نماز باید گفت که دلیل متقنی بر این مورد نیست و تنها روایت و تعبد دلیل است.
«امام صادق(ع) فرمود: کسى که ثوابى را بر عملى بشنود و آن را بجا آورد، آن ثواب را ببرد. اگر چه چنان که باو رسیده نباشد».
همچنین « امام باقر (ع) مىفرمود: به هر کس برسد ثوابى از طرف خدا در برابر عملى و آن کار را بکند به خواهش آن ثواب، آن ثواب به او داده شود و اگر چه احادیث چنان نباشد که به او رسیده است».
ناگفته نماند که از ظاهر برخی گفتارها و اخبار می توان مناسبتهایی را بین این آیه و نماز ذی حجه برقرار کرد. از جمله اینکه:
براساس آیات قرآن حضرت موسی(ع) برای یک مأموریت چهل روزه به میعادگاه پروردگار رفت تا احکام تورات را از طریق وحى اخذ کند و با خداوند تکلم نموده و اثبات کند هرگز خداوند را نمیتوان با چشم دید. موسی(ع) در این سفر جمعى از بزرگان بنى اسرائیل را به میعادگاه آورد تا شاهد ماجرا باشند. این سفر چهل روزه بوده ولی به بنی اسرائیل تنها سی روز آن گفته شده بود تا آنها را یاری کند. این سی روز با ده روز دیگر تمدید شد. به حسب گفتار مفسّران، این ده روز در دهه اول ذی حجه واقع شده است. بنابر این، سی روز قبل نیز از ابتدای ذی القعده شروع شده بود.
این آیه که اشاره به ده روز انتهایی میقات موسی در ماه ذی حجه دارد، در ماه ذی حجه توسط کسانی خوانده میشود که از میقات حج بازماندهاند.
براساس آیات قرآن حضرت موسی(ع) برای یک مأموریت چهل روزه به میعادگاه پروردگار رفت تا احکام تورات را از طریق وحى اخذ کند و با خداوند تکلم نموده و اثبات کند هرگز خداوند را نمیتوان با چشم دید. موسی(ع) در این سفر جمعى از بزرگان بنى اسرائیل را به میعادگاه آورد تا شاهد ماجرا باشند. این سفر چهل روزه بوده ولی به بنی اسرائیل تنها سی روز آن گفته شده بود تا آنها را یاری کند. این سی روز با ده روز دیگر تمدید شد. به حسب گفتار مفسّران، این ده روز در دهه اول ذی حجه واقع شده است. بنابر این، سی روز قبل نیز از ابتدای ذی القعده شروع شده بود.
این آیه که اشاره به ده روز انتهایی میقات موسی در ماه ذی حجه دارد، در ماه ذی حجه توسط کسانی خوانده میشود که از میقات حج بازماندهاند.
در تمام شبهای این دهه [دهه اول ذی الحجه] بین مغرب و عشا دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت پس از سوره «حمد» «یک مرتبه» سوره«توحید» و آیه:
اجرتان با خدا