حکم شرعی نگفتن عدم بکارت توسط دختر به خواستگار خود چیست؟
نداشتن صداقت و نگفتن حقیقت در زندگی زنا شویی اغلب با جدایی زوجین توام می شود ، حال یکی از مهمترین موردی که موجب طلاق می شود نداشتن بکارت زوجه است که قبل از خواندن خطبه عقد عنوان نشده است.
مطرح کردن اینکه باکره نیستید از سوی زن ضرورت ندارد؛ اعتراف به زنا نیز در برابر دیگری حرام و از گناهان کبیره است باید توجه کرد حتی اگر صادقانه عدم بکارت را مطرح نمایید احتمال هست که برخی از مردها بپذیرند اما امکان دارد بعدها در زندگی آینده شما تاثیرات جدی و مخربی بگذارد و باعث آبروریزی برای شما شود.
عقد اگر بر روی این واقع شود که دختر باکره است یا قراین شاهد این مطلب باشد که مرد برای ازدواج با شما به عنوان دوشیزه اقدام کرده است اما خلاف واقع باشد این قطعا اشکال دارد. اگر بعد از عقد مرد متوجه این موضوع یعنی عدم باکره بودن شود شرعا حق فسخ عقد را دارد. ضمنا از نظر فقهی اگر دختر پرده بکارت داشته باشد اما آمیزش جنسی کرده است دیگر باکره محسوب نمی شود در مقابل چه بسا در حادثه ای پرده بکارت از بین برود اما چون آمیزش جنسی نداشته است باکره محسوب می شود.
خانمی که باکره نیست و مرتکب چنین گناه بزرگی شده است باید مسئولیت اشتباه خود را بپذیرد نمی تواند با یک اشتباه سبب اشتباهات دیگر شود و با زندگی دیگران بازی نماید، در گام اول باید از گذشته خود توبه نماید. زنا از گناهان بزرگ است که حدود سختی را در دنیا و عذابی سخت را در قیامت خواهد داشت مگر اینکه توبه شود. ترمیم پرده بکارت نیز چون مستلزم نگاه به عورت هست و زمینه فریب شوهر را فراهم می کند قطعا جایز نخواهد بود. مگر اینکه یک غرض عقلایی و ضروری درآن باشد.
نمی توان فریب کارانه رفتار کرد، حتی اگر کسی نیز متوجه نشود خدای شما بصیر خواهد بود، بهترین کار اینست که با همان شخص ازدواج نمایید و او را مجبور کنید که اشتباه خود را بپذیرد و در صدد جبران برآید. راه اینست که سریع با هم ازدواج کنید اگر ادامه زندگی مد نظر شما بود که ادامه بدهید، اما اگر دیگر نمی خواهید با او زندگی کنید، پس از مدتی از هم طلاق بگیرید و پس از آن به عنوان غیر باکره با افرادی که این شرط را لازم نمی دانند ازدواج نمایید. یا اینکه با ازدواج موقت با شخص دیگری این مشکل را حل کنید و بعدها بگویید که نامزد داشتید.
گناه بنده اگر بین خود و خدا باشد با توبه واقعی قابل بخشش هست اما حق الناس را نمی توان با صرف توبه حل کرد بلکه باید حق شوهر آینده را نیز مد نظر داشت، درست است که یک دختر غیر باکره شرایط ازدواجش متفاوت است اما باید توجه کرد که رفتارهای غلط خود افراد هست که چنین ثمراتی را به بار آورده است.
اگر خواستگاری به صورت رسمی نیست و به صورت گفتگو های کاری و یا موردی هست بدون اینکه از رابطه قبل خود اسمی ببرید اهمیت باکره بودن و نبودن را از او بپرسید. چه بسا برای آن شخص اصلا این امور مهم نباشد در این صورت اگر قصد او جدی است می توانید با هم ازدواح نمایید. البته باید مراقب باشید که بهانه به دست طرف ندهید که بعدها در زندگی به صورت چماق گونه بر سر شما استفاده شود.
پرسش : اگر دختری به هر علتی بکارت خود را از دست داده باشد آیا باید هنگام خواستگاری، این مورد را بگوید؟
پاسخ : بر دختر لازم نیست وضع خود را به شوهر بگوید؛ امّا اگر بعداً بر شوهر ثابت شد که دختر باکره نیست، حقّ فسخ نکاح را دارد.
پرسش : آیا نبودن بکارت در دختر، باعث جواز فسخ عقد مى شود؟ و معناى فسخ چیست؟
پاسخ : در صورتى که شرط بکارت کرده باشد حقّ فسخ دارد و معمولا در محیطهاى ما، شرط بکارت به عنوان یک شرط ضمنى و از پیش توافق شده مى باشد و معناى فسخ این است که بگوید من عقد را فسخ کردم یا به هم زدم و به هر زبانى باشد کافى است.
پرسش : بعضى از زنان با مراجعه به پزشک در خواست دوختن یا ایجاد پرده بکارت به صورت جرّاحى ترمیمى دارند. این عمل از دیدگاه پزشکى یک اقدام طبّى همانند سایر موارد، نظیر اصلاح عیوب ظاهرى بینى، صورت، شکم، و اندامها است، و از دیدگاه بیماران همانند کسانى که داراى یک اشکال در صورت، دست و سایر قسمتهاى بدن مى باشند، و از معالجه آن منتفع مى گردند، مى تواند براى فرد متقاضى منافع اجتماعى داشته باشد. اشتغال به عمل فوق، از نظر شرع مقدّس چگونه است؟
پاسخ : در صورتى که اشخاص مزبور واقعاً ضرورتى براى این کار احساس کنند، و قصد تدلیس نداشته باشند، جرّاحى فوق شرعاً اشکالى ندارد.
پرسش : پسرم از دخترى با تأکید بر باکره بودن وى خواستگارى کرده، و صیغه عقد شرعى و دائمى زوجیّت با شرط باکره بودن زوجه جارى گردیده است. پس از گذشت ده ماه از اجراى صیغه دائمى عقد، و قبل از برگزارى مراسم ازدواج، زوجه اعلام مى دارد که پرده بکارت وى ازاله گردیده، (و این امر قطعى و اثبات شده است.) ولى خود زوج اقدام به ازاله بکارت کرده، امّا زوج با اتیان سوگند شرعى منکر ادّعاى زوجه مى باشد. لطفاً در این مورد به سؤالات زیر پاسخ فرمایید:
۱ـ آیا پسرم، حقّ فسخ نکاح را دارد؟
۲ـ آیا زوج باید اثبات کند که اقدامى نکرده است؟
ـ در صورت فسخ نکاح، آیا زوجه حقّ دریافت مهر المسمّى، یا مهر المثل دارد؟
پاسخ : ۱- در صورتى که زوج و زوجه قبل از عروسى با هم رفت و آمد داشته و خلوت مى کرده اند، ادّعاى پسر پذیرفته نیست.
۲- آرى تا ثابت نکند، در فرضى که در بالا گفتیم، ادّعاى او پذیرفته نیست.
۳- در فرض بالا زوج حقّ فسخ ندارد.
استفتائات آیت الله مکارم شیرازی.
