درمان واریس با اسکلروتراپی، مزایا، معایب، عوارض و قیمت
رپرتاژ آگهی
بیماری واریس در اثر تورم، بزرگ شدن و پیچ‌خوردگی سیاهرگ‌ها بروز می‌کند. این عارضه معمولا در پاها ایجاد می‌شود. واریس می‌تواند باعث بروز درد و خارش و همچنین سنگینی یا ورم در پاها شود. البته برخی از افراد همه این علائم را به بیماری واریس نسبت نمی‌دهند، چرا که ارتباط کمی بین این علائم و شدت یا اندازه رگ‌های واریسی وجود دارد. واریس می‌تواند بر کیفیت زندگی تاثیر بگذارد. این عارضه دارای ظاهر ناخوشایندی است و ممکن است باعث التهاب سیاهرگ، خونریزی، تیرگی پوست یا ایجاد زخم شود.
اسکلروتراپی چیست؟
از روش اسکلروتراپی برای درمان واریس استفاده می‌شود.
«در این روش، مایع مخصوص به کمک یک سوزن بسیار ریز به درون رگ‌های خونی تزریق شده و سبب تبدیل رگ‌های واریسی به بافت اسکار می‌شود.» عوارض ناشی از اسکلروتراپی شامل تشکیل لخته خونی، تیرگی پوست، التهاب، زخم و آسیب‌دیدگی بافت و واکنش به ماده مخصوص اسکلروتراپی می‌باشند.
پس از اسکلروتراپی، سیاهرگ‌های مورد نظر در مدت چند هفته دیگر قابل رویت نمی‌باشند. البته امکان دارد مشاهده کامل نتایج درمان به یک ماه یا بیشتر زمان نیاز داشته باشد. در برخی از مواقع متخصص درمان رگ های واریسی استفاده از اسکلروتراپی برای درمان واریس را در جند جلسه توصیه می‌کند.
مزایای اسکلروتراپی
یکی از مزایای اسکلروتراپی این است که این روش به جراحی و اقدامات متعدد پیش از درمان یا دوره بهبودی طولانی نیاز ندارد.
- در این روش محلول مخصوصی داخل سیاهرگ‌ها تزریق می‌شود و باعث می‌شود که رگ خونی به بافت اسکار تبدیل شده و سیاهرگ دیگر قابل رویت نباشد.
- اسکلروتراپی در مطب پزشک قابل انجام است و به هیچ نوع بی‌حسی نیاز ندارد.
- این روش کمترین تاثیر را بر زندگی بیمار خواهد داشت.
- کل روند درمان در کمتر از یک ساعت قابل انجام است.
- به استراحت و دوره بهبودی پس از تزریق نیازی نمی‌باشد و بسیاری از افراد پس از درمان بلافاصله می‌توانند فعالیت‌های روزانه خود را ادامه دهند.
اقدامات مورد نیاز پیش از اسکلروتراپی
پیش از اسکلروتراپی برای درمان واریس، پزشک از معاینه بدنی استفاده کرده و سابقه پزشکی بیمار را بررسی می‌کند.
معاینه بدنی
جهت معاینه، متخصص واریس از روش‌های زیر استفاده می‌کند:
- بررسی سیاهرگ‌های مورد نظر
- ارزیابی هر گونه عارضه مرتبط با رگ‌های خونی
سابقه پزشکی
متخصص واریس جهت بررسی سابقه پزشکی، موارد زیر را در نظر می‌گیرد:
- وجود هر گونه عارضه مانند مشکلات قلبی یا سابقه بروز لخته خونی
- مصرف هر گونه دارو یا مکمل خصوصا آسپیرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین IB)، ناپروکسن سدیم (الِو، آناپروکس Ds)، داروهای رقیق‌کننده خون، مکمل آهن یا مکمل‌های گیاهی.
- آلرژی
- درمان واریس در گذشته و نتیجه حاصل از درمان
در صورت مصرف آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم یا رقیق‌کننده‌های خون، امکان دارد متخصص واریس جهت کاهش احتمال خونریزی، در ارتباط با قطع مصرف داروها برای مدت مشخص پیش از درمان به بیمار توصیه‌های لازم را ارائه کند.
اولتراسوند
بسته به سیاهرگ مورد نظر، ممکن است متخصص واریس از اولتراسوند برای تصویربرداری از سیاهرگ استفاده کند. اولتراسوند یک روش بدون درد است که از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر از ساختارهای داخل بدن استفاده می‌کند.
اقدامات مورد نیاز پیش از درمان واریس
پیش از درمان واریس، بایستی از اصلاح موها یا استفاده از هر گونه کرم یا لوسیون بر روی پاها خودداری شود (همچنین باید از اصلاح موها یا استفاده از لوسیون پس از درمان تا زمان بهبود ناحیه تزریق نیز اجتناب شود). بیمار جهت درمان بایستی از لباس گشاد و راحت استفاده کند. همچنین می‌توان از شلوارک نیز استفاده کرد تا پاها برای درمان نمایان باشند.
اسکلروتراپی معمولا در مطب پزشک انجام شده و به بی‌حسی نیاز ندارد. این روش به کمتر از یک ساعت زمان نیاز دارد.
نحوه انجام اسکلروتراپی
جهت انجام اسکلروتراپی، بیمار به پشت دراز کشیده و پاها مقداری بالا قرار داده می‌شوند. پس از ضد عفونی کردن ناحیه مورد نظر با الکل، پزشک از سوزن ظریف برای وارد کردن محلول مخصوص در سیاهرگ مورد نظر استفاده می‌کند.
محلول که معمولا به حالت مایع می‌باشد سبب تحریک دیواره سیاهرگ و بسته شدن آن می‌شود و در نتیجه جریان خون مسدود خواهد شد. برخی از محلول‌ها حاوی بی‌حسی موضعی به نام لیدوکائین هستند. در نهایت، سیاهرگ به بافت اسکار تبدیل شده و دیگر قابل رویت نمی‌باشد. امکان دارد برای درمان سیاهرگ‌های بزرگتر، از فوم اسکلروتراپی استفاده شود. فوم سطح بیشتری را نسبت به محلول مایع پوشش می‌دهد.
در برخی از افراد در زمان وارد شدن سوزن در سیاهرگ، احساس سوزش یا گرفتگی خفیفی ایجاد می‌شود. در صورت بروز درد شدید بایستی به پزشک اطلاع داده شود. در صورتی که محلول از سیاهرگ به بافت مجاور نشت کند امکان دارد درد ایجاد شود.
پس از خارج کردن سوزن، پزشک برای جلوگیری از ورود مجدد خون به سیاهرگ و پراکنده کردن محلول، ناحیه مورد نظر را تحت فشار قرار داده و این ناحیه را ماساژ می‌دهد. امکان دارد از پد فشرده‌ساز در ناحیه تزریق استفاده شود تا زمانی که پزشک تزریق در سیاهرگ بعدی را آغاز می‌کند، ناحیه مورد نظر تحت فشار قرار بگیرد. تعداد تزریق‌ها به اندازه و تعداد سیاهرگ‌های تحت درمان بستگی دارد.
اقدامات مورد نیاز پس از اسکلروتراپی
بیمار می‌تواند در مدت کوتاهی پس از درمان واریس، پیاده‌روی کند. پیاده‌روی و حرکت دادن پاها برای جلوگیری از تشکیل لخته خونی از اهمیت زیادی برخوردار است.
بیمار برای مدت حدود دو هفته جهت حفظ فشار بر روی سیاهرگ‌ها، طبق توصیه پزشک از جوراب مخصوص واریس و بانداژ استفاده می‌کند.
بیشتر افراد در روز درمان می‌توانند فعالیت‌های روزانه خود را ادامه دهند، ولی توصیه می‌شود که شخص دیگری بیمار را پس از درمان واریس به منزل برساند. احتمالا متخصص واریس به بیمار پیشنهاد می‌کند که تا دو هفته پس از اسکلروتراپی از انجام ورزش سنگین خودداری شود.
در طول این مدت بیمار باید از قرار گرفتن در معرض نور خورشید اجتناب کند. التهاب ناشی از تزریق و همچنین قرارگیری در معرض تابش آفتاب می‌تواند باعث بروز لکه‌های تیره بر روی پوست شود (خصوصا اگر شخص دارای پوست تیره باشد).
عوارض ناشی از اسکلروتراپی
یکی از معایب اسکلروتراپی این است که این روش برای همه افراد و یا همه انواع سیاهرگ‌ها موثر نمی‌باشد. معمولا این روش برای رگ‌های عنکبوتی و یا رگ‌های واریسی کوچک‌تر توصیه می‌شود. در صورت بروز واریس شدید، معمولا از روش‌های تهاجمی مانند لیزردرمانی و یا جراحی استفاده می‌شود. استفاده از این اسکلروتراپی می‌تواند باعث بروز عوارض نیز شود. عوارض این روش درمانی شامل ورم، کبودی یا قرمزی در ناحیه تزریق می‌باشد.
هزینه اسکلروتراپی چقدر می‌باشد؟
هزینه درمان واریس بسته به تعداد جلسات و نوع روش درمانی، متفاوت می‌باشد. بیمه در بیشتر موارد هزینه اسکلروتراپی یا سایر روش‌های مشابه را تحت پوشش قرار نمی‌دهد. به همین دلیل بیمار بایستی طرح بیمه درمانی خود را به دقت ارزیابی کند. به این منظور می‌توانید در مورد برنامه‌های تامین مالی ارائه شده از جانب جراحان پلاستیک کسب اطلاع کنید.