مراقبت بعد از ارتودنسی دندان: چه بخوریم و چگونه آن را تمیز کنیم؟

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان از اهمیتی هم اندازه با عمل جراحی ایمپلنت برخوردار است. اگر مراقبت های کافی را در دستور کارتان قرار دهید به سادگی می توانید از بروز دردهای ناخواسته و مشکلاتی که ممکن است رخ دهد، پیشگیری کنید.

هدف ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان برای جایگزینی دندان های از دست رفته به کار گرفته می ‌شود. از ایمپلنت همچنین برای تامین تکیه گاه مورد نیاز برای بریج دندانی یا دندان های مصنوعی نیز می توان استفاده کرد. جایگذاری ایمپلنت دندان به تحریک رشد استخوان در فک کمک خواهد کرد. استفاده از جراحی ایمپلنت دندان با افزایش قدرت جویدن، تامین مواد مغذی بدن را نیز افزایش خواهد داد و همچنین به تکلم و ظاهر جوان تر شما نیز کمک می‌کند.

 چه کسی برای انجام ایمپلنت دندان مناسب است؟

در اکثر موارد هرکسی با هر سنی می‌توانند از ایمپلنت دندان استفاده کند. فاکتورهای مختلفی وجود دارد که به دستیابی به نتایج بهتر بعد از یک فرایند منجر می شود که عبارتند از:

1. تعهد داشتن به حفظ بهداشت مناسب دهان و دندان
2. استخوان فک کافی برای ایجاد بستر مناسب برای ایمپلنت
3. سلامت کلی مناسب های سالم
4. سابقه مراجعه مرتب دندانپزشک

اگر دندانتان افتاده باشد اما بلافاصله به دنبال ایمپلنت دندان نرفته باشید، شاید قبل از انجام ایمپلنت با توصیه دندانپزشک مبتنی بر مراجعه به ارتودنتیست مجرب مواجه شوید، چرا که وجود فضای خالی در فک باعث می شود تا دندان ها از راستای طبیعی خود خارج شود. بعضی از فاکتورهایی که جلوی یک بیمار را برای انجام ایمپلنت دندانی می گیرد عبارتند از:

1. مصرف سیگار و دخانیاتتان شدید باشد.
2. یک بیماری کنترل نشده مثل دیابت یا مشکل قلبی داشته باشید.
3. تحت رادیوتراپی سر و گردن قرار گرفته باشید.

بهترین متخصصان بهداشت دهان و دندان  قبل از شروع فرآیند ایمپلنت دندان اقدام به بررسی سابقه  کامل پزشکی بیمارخواهند نمود.

بلافاصله بعد از جراحی، فرآیند مراقبتی مناسب را آغاز کنید.

فرایند مراقبت از ایمپلنت دندان با اتمام جراحی آغاز می‌ شود. در مسیر بازگشت به خانه استراحت کنید و از کسی بخواهید که شما را به خانه برساند؛ این موضوع به دلیل از بین رفتن اثر بی حسی است. مهمترین نکته ای که باید در نظر داشته باشید، این است که به محل ایمپلنت دست نزنید و از شستشوی شدید دهان خودداری کنید. نشانه های بهبود وضعیت ایمپلنت دندان خیلی زود از بین می رود و جای نگرانی ندارد. از دستورالعمل های مراقبت از ایمپلنت دندان که توسط متخصص کاشت دندان ارائه شده پیروی کنید و همین فرایند را تا چند روز ادامه دهید.

کنترل خونریزی

خونریزی محل ایمپلنت یا قرمزی بزاق دهان ممکن است تا سه روز بعد از جراحی ایمپلنت دندان ها ادامه پیدا کند. بهترین راه برای کنترل خونریزی، قرار دادن گاز استریل به مدت یک ساعت بر روی محل خونریزی و گاز گرفتن آن است. اگر خونریزی خیلی زیاد بود، یک بسته چای کیسه ای سیاه را روی ایمپلنت دندان قرار دهید. تنیک اسید موجود در چاه سیاه باعث انقباض عروق و انعقاد راحتتر خون می شود. برای پیشگیری از خونریزی ناخواسته، آرامش خود را حفظ کنید، صاف بنشینید و از انجام فعالیت‌های فیزیکی خودداری کنید. برای برداشتن چیزهای سنگین خم نشوید، سیگار نکشید و اینکه استفاده از نی می تواند در انعقاد زخم مشکل ایجاد کند.

بهداشت دهان و دندان را حفظ و ایمپلنت را تمیز کنید.

مراقبت بعد از ایمپلنت دندان شامل حفظ بهداشت مناسب دهان و دندان در دوره بهبود ایمپلنت است. بافت نرم اطراف ایمپلنت به یک محیط مناسب برای ریکاوری نیاز دارند. عفونت عامل اصلی عدم موفقیت ایمپلنت است؛ دندان هایتان را به صورت معمول در صبح و غروب مسواک بزنید، اما روی محل ایمپلنت را مسواک نکشید. دهانتان را بعد از هر وعده غذایی با یک لیوان آب و نمک آبکشی کنید تا ذرات غذا در دهانتان باقی نماند. همین کار را یک هفته ادامه دهید و بعد از آن از دهانشویه حاوی کلرهگزیداین استفاده کنید. در این مدت از فلاسر آبی یا مسواک برقی استفاده نکنید؛ بهترین راه استفاده از مسواک معمولی یا مسواک تمیز کننده ایمپلنت دندان (در صورتیکه دندانپزشک دستور داد) است.

در دوره بعد از ایمپلنت دندان و در طولانی مدت، حتما یک رویه مراقبت از بهداشت دهان و دندان را در دستور کار قرار دهید. شاید ایمپلنت با ایجاد آبسه و پوسیدگی همراه نشود اما بافت اطراف آن به شدت مستعد بروز عفونت هستند. مراجعه مرتب به دندانپزشک، کلید تشخیص زودهنگام عفونت قبل از تبدیل شدن به یک مشکل است.

مدیریت درد

رایج ترین مسکن های بدون نسخه عبارتند از قرص ادویل، آلیو و ایبوپروفن که البته در دسته NDAID ها قرار می‌گیرند. مطالعات نشان می‌دهد که این داروها می‌تواند با فرایند جوش خوردن ایمپلنت و استخوان فک تداخل ایجاد کنند. بهترین دارو برای درمان درد ناشی از جراحی ایمپلنت استفاده از تیلنول یا استامینوفن است. استامینوفن را درست قبل از پایان یافتن اثر بی حسی یا وقتی که تحمل درد سخت می شود، مصرف کنید. بعلاوه دندانپزشکتان می‌تواند بهترین دارو و بهترین دوز مصرفی را برای شما تعیین کند. قاعده کلی استفاده از داروی مسکن حداقل هر ۶ ساعت یکبار است.

تقریباً بعد از گذشت چهار روز از جراحی ایمپلنت دندان، درد به طور کلی فروکش خواهد کرد. همچنین ممکن است با خشک شدن گلو و سختی بلع مواجه شوید. اگر این علائم هم برای دوره طولانی تری ادامه پیدا کرد با دندانپزشکتان تماس بگیرید، چرا که ممکن است با توصیه جدیدی مبتنی بر استفاده از مواد قوی تر مواجه شوید. آنتی بیوتیک برای کاهش درد استفاده نمی شود، بلکه در صورت وجود نشانه هایی مبتنی بر بروز عفونت، تجویز می شوند.

رژیم غذایی مناسبی را رعایت کنید.

اگر در کل دهان تان از ایمپلنت استفاده نکرده باشید، میتوانید با سمت دیگر دندان هایتان اقدام به جویدن مواد غذایی کنید. از خوردن یا نوشیدن مواد غذایی داغ حداقل تا یک هفته بعد از جراحی خودداری کنید.

مایعات زیادی مصرف کنید؛ حداقل پنج تا هشت لیوان آب سرد یا با دمای اتاق برای روز اول در نظر داشته باشید؛ اما از نی برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید. مهمترین نکته، خودداری از خوردن غذاهای سخت و ترد است. تا زمانی که نشانه های جراحی در دهان تان باقی مانده باشد، غذاهای نرم بهترین گزینه برای بیمار خواهد بود. به یاد داشته باشید که باید یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی در نظر بگیرید تا بدنتان در دوره بهبود از قدرت کافی برخوردار باشد. اکثر بیماران بعد از گذشت حدود یک هفته به فعالیت‌های خود باز می گردند.

مصرف سیگار و الکل را کنار بگذارید.

کشیدن سیگار به صورت چشمگیری بر فرایند بهبود ایمپلنت دندان تاثیر می گذارد. تحت هیچ شرایطی نباید تا دو ماه بعد از جراحی ایمپلنت دندان سیگار بکشید؛ البته توصیه ما ترک سیگار است. نیکوتین باعث باریک شدن عروق خون می شود که این موضوع منجر به جلوگیری از جوش خوردن مناسب استخوان فک و ایمپلنت و بروز مشکلاتی مانند عفونت یا عدم موفقیت ایمپلنت خواهد شد. همچنین حداقل تا ۷۲ ساعت بعد از قرار دادن ایمپلنت در درون فک باید از مصرف الکل خودداری کنید. بهترین راه، عدم مصرف الکل تا حداقل یک هفته بعد از جایگذاری ایمپلنت در درون فک است. الکل فرایند شکل گیری عروق خونی را آهسته کرده و بنابراین جلوی جوش خوردن مناسب فک و ایمپلنت را می گیرد.

جلسه مراجعه بعدی به دندانپزشک را هماهنگ کنید.

شاید لازم باشد که برای کشیدن بخیه بعد از دو هفته به دندانپزشکتان مراجعه کنید. نوعی از بخیه به خودی خود جذب می شود اما این به معنای عدم نیاز به مراجعه به دندانپزشکی نیست. دندانپزشک باید فرایند بهبود محل ایمپلنت را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد تا در صورت عدم بهبود مناسب، اقدام های لازم را در دستور کار قرار دهد. بعد از آن باید لثه خود را به صورت مرتب به متخصص نشان دهید. عفونت ها در بافت نرم شروع می شوند و با حرکت به سمت استخوان، احتمال تخریب ایمپلنت را بالاتر می برند. بعلاوه ایمپلنت دارای سیستم جاذب ضربه نیست، این یعنی در صورت بستن محکم دهان و دندان قروچه، فشار زیادی بر آن وارد می شود، بنابراین استفاده از محافظ دندان در شب توسط دندانپزشک توصیه می شود.