معانی اسامی نیکوی خداوند و خواص آنها در برآورده کردن حاجات
معانی اسامی نیکوی خداوند
به طور کلی اسامی خداوند که در قرآن کریم ذکر شده‌اند به بیش از ۲۰۰ نام می‌رسد. در میان این نام‌ها، ۹۹ عدد از آنها را اسماء الحسنی یا نام‌های نیکوی خداوند می‌نامند. در این مقاله مشهورترین و زیباترین نام‌های خداوند با معنی جمع آوری و ارائه می گردد.
نام‌های زیبای خدا یا اسماء حسنی را به سه گروه تقسیم کرده‌اند:
√ اسماء جمالی که شامل ۴۵ نام بوده و برای کسب روزی و رحمت پروردگار به کار می‌رود.
√ اسماء جلالی که شامل ۲۲ نام بوده که برای از بین بردن دشمنی و خصومت کاربرد دارد.
√ اسماء مشترک که شامل ۲۲ نام بودن که بر اساس نیت افراد خواص هر دو گروه قبلی را دارست.
زیباترین نام‌های خداوند با معنی و تفسیر
۱. الله: خداوند
الله مشهورترین و زیباترین نام و به معنای خداوند است و همه مسلمانان الله را تنها خدای عالم می‌دانند. الله معبودى است که چشم‌ها از درک وی عاجز هستند.
۲. الرحمن: بخشاینده
رحمان به معنای بخشش عام خداوند است و این نام از اسماء خاصه حق به شمار می‌آید. رحمان کسیست که بخشندگی‌اش همه بندگان یعنی مومنان تا کافران را شامل می‌شود. خداوند ذات مقدسی است که صاحب بخشش کلی و وسیع برای همه موجودات است.
۳. الرحیم: مهربان
رحیم یعنی این که خداوند تنها به مومنان رحمت خاصی دارد و این رحمت شامل حال کافران نمی‌شود. در حقیقت این رحمت از جانب ذات مقدس خدا در نتیجه اعمال و رفتار مومنان است.
۴. الاحد: یگانه و بی همتا
احد بودن یعنی بی‌مانند و بی همتا که تنها مربوط به ذات خداوند است. احد بودن، خدا را از هر گونه جز و شبیه و قسم را دور می‌کند.
۵. الصمد: بی نیاز
برای درک معنای این نام حدیثی از امام باقر (ع) نقل می‌شود که ایشان فرموده‌اند: صمد، بزرگی است که بالاتر از وی، امر و نهی کننده‌ای نیست. الصمد تنها یک بار در قرآن آمده و تنها شامل حال ذات مقدس الهی است .
۶. الحی: همیشه زنده
او کسی است که هرگز نمی‌میرد و به صورت ازلی و ابدی زنده است. همچنین ممات و حیات موجودات زنده نیز قائم به ذات خداوند است.
۷. القیوم: زنده و پاینده
القیوم به معنای زنده و پاینده بوده و به وجودی گفته می‌شود که قائم به ذات است. قیومیت او تنها مختص به ذات مقدس احدیت خداوند است.
۸. الرب: خالق
رب از کلمه مربی به معنای تربیت کننده گرفته شده است. همه تربیت کننده های موجود در عالم باید زیر نظر مربی بزرگ عالم یعنی خداوند قرار داشته باشند.
۹. المالک: دارا
خداوند در حقیقت دارا و مالک تمامی موجودات عالم است و همه مالکیت‌های دیگر در دنیا عاریتی و موقتی است.
۱۰. العلی: بلند مرتبه
خداوند از نظر مرتبه و مقام از همه بالا و برتر است و بر تمام موجودات احاطه دارد.
۱۱. الحکیم: دانا
حکمت و راستی در تمام حرف‌ها و اعمال ذات مقدس الهی به طور کامل وجود دارد چرا که او بر همه چیز واقف بوده و اساس کارش بر اساس حکمت و مصلحت است.
۱۲. العظیم: بسیار بزرگ
العظیم یعنی بسیار بزرگ و غیر قابل درک. در حقیقت منظور از عظیم غیر قابل تصور و فهم است.
۱۳. الحلیم: همیشه بردبار
خداوند ذاتی است که هرگز در مجازات کافران و گنهکاران شتاب نمی‌کند. و صبر وی در مقابل اعمال بندگان بسیار زیاد است.
۱۴. الحمید: ستوده و پسندیده
ذات مقدس خدا شایسته حمد و ستایش همیشگی است چرا که در قول و عمل خداوند، هیچگونه خطا و کاستی وجود ندارد.
۱۵. الخبیر: همیشه آگاه
در تفسیر نام الخبیر گفته می‌شود که خداوند به باطن و ظاهر همه موجودات اشیاء واقف بوده و از کلیه امور آگاه است.
رحمان به معنای بخشش عام خداوند است
۱۶. البصیر: بینای همیشگی
ذات مقدس الهی همیشه همه چیز را می‌بیند و این در حالی است که خداوند متعال برای دیدن نیازی به چشم ظاهری ندارد و ذات او به همه امور پنهان و آشکار آگاه است.
۱۷. السمیع: شنونده
سمیع بودن خداوند مانند بصیر بودنش قائم به ذات بوده و نیازی به گوش ظاهری ندارد. او تمامی صداها، گفته‌ها و سکوت‌ها را بی هیچ واسطه‌ای می‌شنود .
۱۸. الشهید: گواه
شهید به معنای گواه بودن خداوند است یعنی در همه جا حاضر و ناظر است. برای خداوند هیچ غیب و مسئله پنهانی وجود ندارد.
۱۹. الوهاب: بسیار بخشنده
در هنگام درخواست از خداوند متعال هیچ گونه محدودیتی برای خواسته ها و بازگشتی برای آنها وجود ندارد.
۲۰. الشکور: بسیار پاداش دهنده
شکور به معنای بسیار پاداش دهنده است یعنی خداوند در ازای اعمال نیکوی ناچیز نیز پاداشی بسیار بزرگ عطا می‌کند.
۲۱. الغفور: بسیار آمرزنده
خداوند بسیار آمرزنده است و هر فرد توبه کننده را مورد بخشش ومغفرت خویش قرار می‌دهد.
فهرست نام‌های نیکوی خداوند
در احادیث از امام صادق روایت شده‌است:
«حق تعالی را نَود و نُه اسم می‌باشد که اگر کسی آنها را برشمارد، وارد بهشت می‌شود و آن اسامی از این قرار است: الله، الإله، الواحد، الأحد، الصّمد، الأوّل، الآخر، السّمیع، البصیر، القدیر، القاهر، العلی، الأعلی، الباقی، البدیع، الباریء، الأکرم، الظّاهر، الباطن، الحی، الحکیم، العلیم، الحلیم، الحفیظ، الحقّ، الحسیب، الحمید، الحَفِی، الرّبّ، الرّحمن، الرّحیم، الذّاری، الرّازق، الرّقیب، الرّؤوف، الرّائی، السّلام، المؤمن، المهیمن، العزیز، الجبّار، المتکبّر، السید، السبوح، الشهید، الصّادق، الصانع، الطّاهر، العدل، العَفُوّ، الغفور، الغنی، الغیاث، الفاطر، اَلفرد، الفتّاح، الفالق، القدیم، الملک، القدّوس، القوی، القریب، القیوم، القابض، الباسط، قاضی الحاجات، المجید، المولی، المنّان، المحیط، المبین، المقیت، المصوّر، الکریم، الکبیر، الکافی، کاشف الضّر، الوتر، النّور، الوهاب، النّاصر، الواسع، الودود، الهادی، الوفی، الوکیل، الوارث، البرّ، الباعث، التّواب، الجلیل، الجواد، الخبیر، الخالق، خیر النّاصرین، الدّیان، الشکور، العظیم، اللطیف، الشافی.»
خواص اسماء حسنی برای مستجاب شدن دعا
در ادامه اذکارمقدس با اسماء حسنی برای اجابت دعا را قرار داده ایم:
√ ۱۸۰ مرتبه ذکر یا سَمیع یا بَصیر بعد از نماز صبح
√ خواندن ۷۰ بار ذکر مقدس یا بدیع در هر وقت
√ خواندن ۷ بار ذکر یا وهاب بعد از هر نماز
√ مداومت بر خواندن ذکر مقدس یاسمیع الدعا و مجیب الدعا
√ ۱۰۱ بار خواندن ذکر شریف المجیب بعد از نماز ظهر و عصر جمعه
√ خواندن ۲۶ بار یا سَریعُ یا مُجیبُ در هر دعا
√ ذکر دعای اِسْتَجِبْ دَعَواتی کُلّها یا ذَالجَلالِ وَ اْلاِکْرام هر روز ۶۶ مرتبه
√ خواندن ذکر یا باقی ۱۰۰ بار در هر شب و ۱۰۰۰ بار در شب جمعه
√ در هر سجده ۲۱ بار ذکر مقدس یا ذالجلال والاکرام
√ مداومت بر خواندن ذکر یا کریم در هنگام خواب
