معنی تیزهوشی

تیزهوشی. (حامص مرکب) هوشیاری. هوشمندی. باهوشی. تیزویری. تیزهشی. (فرهنگ فارسی معین):
تا جهان داشت تیزهوشی کرد
بی مصیبت سیاه پوشی کرد.
نظامی.
برگفت ز راه تیزهوشی
افسانه ٔ آن زبان فروشی.
نظامی.
رجوع به تیزهوش و تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.

هوشیاری، زرنگی،

دها، کیاست

دها، ذکا

ذکا

دراست

دها

ذکاوت

فراست

کیاست

ذکاوت، زیرکی، سرعت انتقال، هوشمندی،
(متضاد) کندهوشی

Acuity, Acumen, Aptitude, Ingenuity, Intellect

هوشیاری هوشمندی باهوشی تیروپری.

738