آیا می دانید نام درختان بهشتی چیست؟ | نام درختان بهشتی به همراه خواص هر یک

درختان بهشتی دارای سایه های ‏فراوان هستند ـ که نشان دهنده ی انبوهی درختان است ـ و شاخه های آنها آنقدر پائین و در دسترس هستند ‏که به آسانی می توان میوه های آنها را چید و استفاده کرد.

حرارت آفتاب هرگز بهشتیان را اذیت و ناراحت نمی کند، خورشید و آفتاب وجود دارد اما آن ها تبعات دنیوی را ندارند و بهشتیان دائما در سایه های مطبوع و گسترده روح افزا به سر می برند.

درخت، یکی از نشانه های بی نظیر قدرت خدای یکتاست که منبع کشف و شاهد زیادی برای مردم خداشناس به حساب می آید. ریشه، ساقه، شاخه، برگ، تنه، سایه و حتی نفس کشیدن درخت هم برای ما، انسان ها، منشاء خیر و برکت های زیادی است که اگر چشم بینا و دل هوشیار داشته باشیم می توانیم به اندازه ظرفیت خودمان، قدرت و حکمت خالق یکتا را در آن درک کنیم. در قرآن کریم هم ضمن اشاره به شگفتی های خلقت، به درخت اشاره شده و موارد بسیاری از خیر و برکت های این مخلوق خدا یادآوری شده است.

درخت طوبی:

درخت های بهشت: معروف ترین درخت در بهشت، درخت طوبی است که نامش یک بار در آیه ۲۹ سوره رعد آمده است: «الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ؛ کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، براى آنان زندگى با سعادت و بازگشتى نیک است». البته در این آیه شریفه کلمه طوبی به کار رفته و منظور درخت طوبی نیست، اما در روایتی در کتاب بحار الانوار نوشته شده که یکی از یاران پیامبر (ص) از ایشان پرسید: «درخت طوبی کجا است؟» فرمود: «در بهشت، در سرای من.» شخص دیگری همان پرسش را پرسید و آن حضرت فرمود: «در بهشت، در منزل امیرالمؤمنین، علی (ع)» گفتند: «چند لحظه پیش، همین را پرسیدیم.

پاسخ دادید در خانه من و حالا فرمودید در خانه علی!» پیامبر (ص) پاسخ دادند: «سرای من و علی یکجا است.» از این آیه و روایت مشخص می شود که درخت طوبی یکی از مهمترین درخت ها در بهشت است.

در عین حال در بعضی آیه‌های قرآن بعضی از انواع درخت های بهشتی و میوه آنها هم مشخص شده، به عنوان مثال در آیه ۶۸ سوره الرحمن به درخت انار و خرما، در آیه ۲۸ سوره واقعه به درخت سدر و در آیه ۲۹ سوره واقعه به درخت موز در بهشت اشاره شده است.

وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ). “طلح” درختى است سبز و خوشرنگ و خوشبو، جمعى گفته‏اند همان درختان موز است که برگ هاى بسیار پهن و سبز و زیبا، و میوه اى شیرین و گوارا دارد، و “منضود” از ماده “نضد” به معنى متراکم است. بعضى از مفسران گفته اند با توجه به اینکه درخت سدر برگ هایى بسیار کوچک و درخت موز برگ هایى بسیار پهن و بزرگ دارند ذکر این دو درخت اشاره لطیفى به تمام درختان بهشتى است که در میان این دو قرار دارد.

(فِیهِما فاکِهَهٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ) در آنها میوه هاى فراوان و درخت خرما و انار است. بدون شک” فاکهه” مفهوم گسترده اى دارد و همه ی انواع میوه را شامل می شود، ولى اهمیت خرما و انار سبب شده که مخصوصا از آن دو نام برده شود، قابل توجه اینکه در آیات فوق از میان تمام میوه ها خرما و انار را نام مى برد، و عجیب اینکه به جاى “خرما” “درخت نخل” گفته شده، ولى در مورد انار نام خود میوه آمده است، و حتما هر کدام نکته اى دارند.

اما ذکر درخت نخل به جاى میوه آن ممکن است از این نظر باشد که درخت نخل علاوه بر میوه اش از جهات مختلف مورد استفاده است در حالى که درخت انار چنین نیست، از برگ هاى نخل انواع وسائل زندگى، از فرش گرفته تا کلاه و لباس و وسیله حمل و نقل و تخت خواب مى بافند و از الیاف آن استفاده هاى مختلف می کنند، بعضى از قسمت هاى آن خواص دارویى دارند و حتى از تنه آن به عنوان ستون براى بعضى عمارت ها یا پل براى عبور از نهرها استفاده مى کنند.

و اما انتخاب این دو میوه از میان میوه هاى بهشتى به خاطر تنوع این دو مى باشد: یکى غالبا در مناطق گرم می روید، و دیگرى در مناطق سرد، یکى ماده قندى دارد، و دیگرى ماده اسیدى، یکى از نظر طبیعت گرم است و دیگرى از نظر طبیعت سرد، یکى غذا است و دیگرى برای برطرف کردن تشنگى.

درباره مواد حیاتى موجود در خرما و انواع ویتامین هاى آن که امروز کشف شده و بالغ بر ۱۳ ماده حیاتى و ۵ نوع ویتامین است و اما “انار” که در بعضى از روایات اسلامى به عنوان بهترین میوه ها (سید الفاکهه) معرفى شده دانشمندان غذاشناس مطالب بسیارى گفته‏اند، از جمله روى قدرت پاک کنندگى خون و وجود مقدار قابل ملاحظه‏اى” ویتامین ث” در آن تکیه کرده‏اند.

فوائد فراوان دیگرى براى انار (شیرین و ترش) در کتب آمده است از جمله تقویت معده، دفع تب هاى صفرایى، یرقان، جرب (بیمارى خارش) تقویت دید چشم، رفع جراحات مزمن، تقویت لثه، دفع اسهال است.

در حدیثى از امام صادق (ع) می خوانیم: اطعموا صبیانکم الرمان، فانه اسرع لشبابهم:به کودکان خود انار دهید که موجب رشد سریع آنها است.

و در حدیث دیگرى آمده است فانه اسرع لالسنتهم: زودتر به سخن می آیند .

خصوصیات درخت «سدر» بهشتی

یکی از موهبت هایی که اصحاب یمین در بهشت دارند قرار گرفتن در زیر سایه درختان سدر است و در زیر تفسیر آیه مبارکه «فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ»، از خصوصیات این درخت مطرح می شود.

قرآن کریم می فرماید: اصحاب یمین و مۆمنین در زیر سایه درختان سدر بی خار قرار دارند.

درخت سدر طبق نظر بسیاری از مفسیرین درختی تناور است که بلندی آن گاهی به چهل متر می رسد و تا دو هزار سال عمر می کند، سایه ای بسیار سنگین و لطیفی دارد و تنها عیبی که این درخت دارد، این است که خار دارد قرآن کریم با توصیف «مخضود» این عیب را از درختان سدر بهشتی بر می دارد چرا که مخضود به معنی بدون خار است.

و در روایتی از پیامبر (ص) است که در زیر توضیح و تفسیر درخت سدر می فرمایند: خداوند می فرمایند «فی سدر مخضود» یعنی خارهای آن را قطع کرده است؛ و به جای هر خار میوه ای قرار داده که هر میوه ای هفتاد و دو رنگ ماده غذائی دارد که هیچ کدام شبیه دیگری نیست.

درخت بهشتی طَلح

در قرآن نام این درخت چنین آمده است: «طَلْحٍ مَنْضُودٍ».که همان درخت موز است و میوه هایش خوشه خوشه روى هم چیده شده است.

درختان معروف بهشتی

حسن و حسین از درختان بهشتی :

پیامبر اسلام فرمودند :

هنگامی که به آسمان عروج کردم و داخل بهشت شدم، در باغ های بهشت به درختی رسیدم که از بوی خوش آن حیرت کردم. جبرئیل به من گفت:« ای محمد! از این درخت حیرت نکن که میوه اش از بوی آن گواراتر است.»

آنگاه از میوه های آن درخت به من هدیه داد و من از آن خوردم.

آنگاه به درخت دیگری رسیدیم. جبرئیل گفت: «ای محمد، از میوه این درخت بخور که شبیه درختی است که از میوه اش خوردی اما طعمی گواراتر و بویی خوش تر دارد.»

و از میوه های آن به من هدیه می داد و من می خوردم.

به جبرئیل گفتم: «برادرم، جبرئیل! من در میان درختان درختی پاکیزه تر و بهتر از این دو درخت ندیده ام.»

به من گفت: «آیا می دانی نام این دو درخت چیست؟»

گفتم: «نمی دانم.»

گفت: «یکی حسن است و دیگری حسین.»

خُلد نام یکی از درختان بهشتی

از امام صادق (ع) درباره آیه «ن و القلم» پرسیده شد، آن حضرت در پاسخ فرمود: «به راستى خدا قلم را از درختى در بهشت به نام “خلد” آفرید»

درخت بهشتی سخاء (سخاوت و بخشندگی)

رسول خدا (ص) می فرمایند: «نام درختى در بهشت سخاوت است که سخاوتمندان را در روز قیامت به بهشت می رساند».