سازنده ی اولین عینک آفتابی جهان که بود؟

اولین عینک آفتابی

امروزه کاربرد عینک آفتابی فراتر از یک اکسسوری است و به بخشی از نیازهای روزانه افراد تبدیل شده است. نور خورشید و اشعه های ماورا بنفش خورشید باعث آسیب های چشمی و آزار چشم می شود، بنابراین استفاده از عینک آفتابی می تواند از چشمان در مقابل نور خورشید محافظت کند، اما آیا می دانید این وسیله بسیار مهم و کاربردی چگونه اختراع شد؟

اولین عینک آفتابی در قطب شمال یا روم؟

بر اساس تحقیقات تولد اولین عینک آفتابی را به سرزمینهای قطب شمال نسبت می دهند. بازتاب نورخورشید بر سطح برف چشم ساکنان قطب شمال را آزار می داد، بنابراین آنها با برش دادن عاج شیر دریایی و تهیه ورقه از آن و با ایجاد یک شکاف باریک روی ورقه ها و زدن این ورقه ها روی چشمان، از چشم هایشان در برابر تابش شدید آفتاب حفاظت می کردند.

برخی منابع نیز اولین عینک آفتابی را به روم باستان نسبت می دهند و می گویند امپراطور نرو برای تماشای دعوای گلادیاتور ها از سنگ های زمرد جلا داده شده استفاده می کرد.

ساخت اولین عینک تیره در چین

چینی ها پیشرفت خوبی در تولید مدل های جدید عینک در قرن ۱۲ داشته اند و زمانی که روی لنز های دودی کار می کردند، اتفاقات بسیار بزرگی را رقم زدند.

اولین جفت از عینک های تیره در قرن ۱۲ در چین معرفی شدند که فقط مخصوص افراد ثروتمند بود و علت استفاده از آن ها هم این بود که مسئولین سیاسی، احساسات خود را زیر چشمان شان پنهان کنند. قاضیان دادگاه های باستانی چین با استفاده از این عینک‎ ها می توانستند ضمن سؤال از متهم، احساسات خود را پنهان کنند.

اختراع عینک آفتابی با لنزهای رنگی

در اواسط سال ۱۷۰۰ یک بیناسنج لندنی لنز های سبز را مورد آزمایش قرار داد تا بتواند مشکلات بینایی خاصی را برطرف کند. در حقیقت رنگ سبز بهترین رنگ برای محافظت از چشم در برابر اشعه خورشید محسوب می شد. این آزمایش ها مدت زمان زیادی را برای بررسی و تجزیه تحلیل به خودش اختصاص داد تا این که کار به “ادگار الن پو” و “ناتانیل هاتورن ” سپرده شد.

در اواخر سال ۱۷۰۰ ” آیس کاف ” یک بیناسنج انگلیسی رنگ هایی را برای استفاده از عینک ها پیشنهاد داد که می توانست طیف مختلفی از بیماری های بینایی را بهبود ببخشد.

اختراع اولین عینک آفتابی محافظ در برابر اشعه فرابنفش

لنز های کروک هم در سال ۱۹۰۹ معرفی شدند که یک شیمیدان و فیزیکدان بریتانیایی به نام ” ویلیام کروک ” این عینک های آفتابی را اختراع کرد که ۱۰۰% اشعه فرابنفش را مسدود می کردند و همین باعث شد که استفاده از عینک ها دوباره رواج پیدا کند.

مهم ترین پیشرفت تکنولوژی، لنز های پلاریزه ای بود که در سال ۱۹۳۰ معرفی شدند که از تابش شدید اشعه خورشید جلوگیری می کرد و آسیب به چشم را بر اثر اشعه فرابنفش به حداقل می رساند.

ظهور عینک های آفتابی مدرن در قرن ۲۰

حدودا در سال ۱۹۲۰، عینک آفتابی ها محبوبیت زیادی در بین مردم پیدا کردند و طراحی های آن ها روز به روز مدرن تر می شد. عینک ها تا حدی محبوبیت پیدا کرد که جزء ضروریات روزانه برخی از آن ها محسوب می شود.

تا قرن ۲۰ عینک های مدرن امروزی که آن ها را می شناسیم، اختراع نشده بودند. عینک های آفتابی مدرن در ابتدای قرن بیستم ظهور کرد و بیشتر ستاره های هالیوود از آن برای محافظت از چشم هایشان در برابر چراغ های صحنه، استفاده می کردند. همچنین این افراد از عینک برای پنهان کردن قرمزی و التهاب چشم و شناخته نشدنشان در مجامع عمومی استفاده می کردند.

تولید عینک های آفتابی برای استفاده عموم مردم

در سال ۱۹۲۹ ” سام فوستر” مدل هایی از عینک ها را در آن زمان به فروش رساند که طرفداران بسیار زیادی داشت و افراد مختلفی برای بهبود ظاهر خود از آن ها استفاده می کردند.

فوستر کمپانی تولید عینک های پلاستیکی را در ماساچوست تاسیس کرد و محصولات زیادی را به فروش رساند و تاسال ۱۹۳۷ در آمریکا بیش از ۲۰ میلیون عینک آفتابی به فروش رسید. کمی بعد از آن؛ اولین دستگاه ذوب پلاستیک اختراع شد که در ساخت این عینک ها تأثیر بسیار زیاد و مثبتی داشت.

عینک های خلبانی

بوش و لامب در کنار یکدیگر در یک کمپانی شروع به تولید عینک های آفتابی برای ارتش کردند که طراحی آن با مدل قبلی فرق داشت و یک برند و مدل جدید از عینک های آفتابی وارد فیلم های سینمایی هم شد.

خلبانان نیروی هوایی ایالات متحده به محافظت از چشم هایشان در برابر تابش های درخشان آفتاب نیاز داشتند، بنابراین ۱۹۳۷عینک آفتابی امروزه مشهور به خلبانی توسط شرکتRay-Ban ایجاد شد که از چشم ها در برابر اشعه های مضر فرابنفش محافظت می کرد. این نوع عینک که در ابتدا برای خلبانان طراحی شده بود، به تدریج وارد عرصه مد شد.

اولین عینک آفتابی در ایران

اولین عینک آفتابی به ایران با شروع سفرهای برون مرزی ناصرالدین شاه و در دوره قاجاریه وارد شد و می توان گفت ناصرالدین شاه اولین فرد ایرانی بوده که از عینک آفتابی استفاده نمود. در دوران پهلوی استفاده از عینک آفتابی در ایران رواج زیادی پیدا کرد و به غیر از موارد پزشکی در صنعت مد و فشن نیز جای خود را باز کرد.