عید فطر در انتظار بخشش خداوند باشیم

مهتاب دهقانی

همه ما بعضی مواقع در زندگی از کسی که به ما بسیار نزدیک است، دلخور شده و یا صدمه دیده ایم. بنابراین می دانیم دلسرد شدن و پیامد احساسی آن چگونه است و چقدر سخت می توانیم با چنین مواردی برخورد کنیم.

بخشش یک ارزش و فعل پسندیده است که معمولاً در انسان های بزرگ بیشتر دیده می شود؛ انسان هایی که خود را باور کرده اند و به ارزش خود پی برده اند.

بعد از یک ماه روزه داری و دعا و مناجات به درگاه خداوند باید تغییراتی در ما ایجاد شده باشد، از جمله اینکه روحیه عفو و گذشت در ما پرورش یافته باشد. ما در قنوت نماز عید سعید فطر ۹ بار به خداوند عرضه می‌داریم خدایا تو اهل عفو و بخشش هستی و از خداوند می‌خواهیم ما را نیز مورد بخشش خود قرار دهد، بنابراین خود ما هم باید روحیه عفو داشته باشیم تا مورد عفو خداوند قرار بگیریم. اولین مرتبه عفو این است که ما از کسی که به ما بدی یا ظلم کرده است بگذریم و مرحله بعدی این است که بعد از بخشش دیگران آن را فراموش کنیم و به خاطر این گذشت بر سر دیگران منت نگذاریم. اولین اثر بخشش، آرامش خاطر است، چرا که وقتی دیگران را می‌بخشیم، روح ما سبک می‌شود و دیگر افکار منفی در ما شکل نمی‌گیرد که باعث اذیت و آزار ما شود. کسی که اهل گذشت نباشد، مدام به فکر انتقام جویی از دیگران است و هرگز روی آرامش و آسایش را نخواهد دید، بنابراین از سلامت روانی هم برخوردار نخواهد بود.

بخشیدن، رها شدن از احساسات شدیدی است که به حوادث گذشته چسبیده است. وقوع حادثه همچنان در ذهن باقی می ماند، اما دیگر احساس خشم، هراس، تلخی و مرارت یا کاستی نمی کنیم. بخشیدن، فارغ شدن از احساس رنجش و دلخوری و گذشت کردن از یک گناه است. بخشیدن، عبارت است از فرصت دادن برای جبران و بازسازی مجدد اعتماد از دست رفته. ماه رمضان بهترین زمان برای تمرین بخشندگی است.

در این روزهای آخر به بخشش هایی که انجام ندادیم بیندیشیم، به یک ماه خاطره ی آسمانی، به یک ماه «ربَّنا لا تزغ قلوبَنا»ی دستانمان، به یک ماه طعم دعای سحر و پس از یک ماه روزه داری، در روز عید فطر در انتظار بخشش خداوند و باران رحمت او باشیم.