خداوند هیچ کار نیکی را بی‌پاسخ نمی‌گذارد
جواد نبوتی
ما هر روز به مزرعه بزرگ عالم هستی قدم می‌گذاریم و با هر عملی، بذرهایی می‌کاریم و بعد پی کار خود می‌رویم، بی‌آنکه حواس‌مان باشد چه‌ها کرده‌ایم و چه عاقبتی در انتظارمان است. اما پروردگار دانا و مهربان‌مان به تک‌تک اعمال ما توجه دارد و هرچه راکه کاشته‌ایم تحت نظارت خویش می‌پروراند. او دوست دارد ما شیرین‌ترین و گواراترین دانه‌ها و زیباترین نهال‌ها را به زمین زندگی‌مان هدیه کنیم تا به لطف او و با محبتش، دانه‌ها هر روز بزرگ‌تر و بالنده‌تر شوند و به بار بنشینند. اما اگر خودمان به خود جفا کرده و بدی‌ها را در زمین زندگی مدفون کنیم، طبق قانون هستی میوه‌هایی شیرین برداشت نمی‌کنیم.
پس حواس‌مان باشد چه چیزی می‌کاریم و چگونه از آن مراقبت می‌کنیم، چون فصل برداشت نزدیک است.
بیاییم با خود بیاندیشیم چه بذرهایی در زندگی کاشته‌ایم که به آن‌ها دقت نکرده‌ایم؟ تأثیر گفتار و اعمال‌مان در قلب انسان‌های اطراف‌مان چه بوده است؟
آیا توانسته‌ایم به کسی انگیزه بدهیم تا به دنبال کار خوب و مثبتی برود و مسیر زندگی و کارش بهتر شود؟ آیا هیچ‌گاه دست کسی را هنگام سقوط در پرتگاه گرفته‌ایم؟ برای زندگی خودمان چه کار کرده‌ایم؟ چه دانه‌های در کرت‌های زندگی‌مان پاشیده‌ایم؟
کدام استعدادها و نبوغ را از اعماق وجودمان به در آورده و شکوفا کرده‌ایم تا در عین حال که برای خودمان مفید باشد، برای سایر همنوعان‌مان نیز سودی داشته باشد؟
بیاییم در روزهای آغازین سال از فرصت‌های پیش‌رو نهایت استفاده را ببریم و درست هنگامی که کوچک‌ترین نشانه‌ای از آنچه که آرزو داریم نمی‌بینیم، برای رسیدن به آرزوهایمان «تدارک ویژه» ببینیم. چنان رفتار کنیم که انگار هر لحظه منتظر معجزه‌ای شگرف یا موفقیتی غیرمنتظره‌ایم. راه و چاه‌ها را به خداوند بزرگ بسپاریم و بازوی همت‌مان را قوی کنیم. خداوند هیچ کار نیکی را بی‌پاسخ نمی‌گذارد.
