دعای عدیله چیست و خواندن آن چه فضیلتی دارد؟ + متن دعا و ترجمه
دعای عدیله در مفاتیح قبل از دعای جوشن کبیر است. عدلیه، یعنی این دعا مانع ازعدول به سمت باطل بشود. «عدیله» کلمه ای عربی و از ماده «ع ـ د ـ ل» به معنای بازگشتن از حق به باطل است و منظور آن است که در وقت مرگ، شیطان نزد فردی که در حال جان دادن است حاضر شده، تلاش میکند با وسوسه، ایمان را از او بگیرد تا انسان با حال کفر از دنیا برود. دعای عدیله برای حفظ ایمان در آن هنگام است. دعاهای دیگری نیز برای این منظور در منابع اسلامی ذکر شده است.
دعای عَدیلَه، دعایی است که در آن یک دوره عقاید شیعه بیان شده است. بنابر محتوای این دعا، شخص مومن، عقاید خود را با توصیفی که قرائت میکند، در حالت سلامت نزد خداوند به امانت میگذارد و از او میخواهد که در هنگام مرگ آنها را به او بازگرداند تا با ایمان صحیح از دنیا برود.
وقت خواندن این دعا در طول عمر است تا این اعتقادات در جان شخص تثبیت شود، خواندن این دعا بر بالین محتضر نیز سفارش شده بخصوص اگر شخص محتضر هم بتواند آنرا بخواند و تکرار کند.
این دعا با شهادت به وحدانیت خدا آغاز میشود و اینکه تنها دین مقبول نزد خدا اسلام است: شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ الْمَلائِکهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِما بِالْقِسْطِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ. اقرار میکنیم به اینکه خدایا من بندهای هستم که در مقابل الطاف بیکران تو کوتاهی کردهام. خدایی که موانع تکلیف را برطرف کرد تا همه بتوانند واجبات الهی را انجام دهند و راه ترک حرام را نیز آسان کرد.
اقرار به اینکه ایمان داریم خداوند رسولانش را فرستاد تا عدل را محقق کنند و نعمتهای خدا را برای بندگانش روشن نمایند. ایمان به پیامبر خاتم و قرآن نازل شده بر او، ایمان به وصی او که در روز غدیر، پیامبر او را نصب کرد. ایمان به تک تک ائمه تا امام زمان که انتظارش را میکشیم. با بودن او دنیا برقرار است به برکت او هست که آسمان و زمین روزی میخورند.
به واسطۀ او زمین پر از عدل و داد خواهد شد. کلامشان بر من حجت است و تبعیت از آنها واجب. مودت آنها لازم است و پیروی از آنها نجات بخش و مخالفتشان هلاک کننده. سوال قبر حق است، برانگیخته شدن از قبور حق است،…
در پایان اظهار میکنیم که این اعتقادات را نزد خدا به ودیعه گذاشتهایم و او بهترین امانتداران است و از او درخواست میکنیم در هنگام مرگ این اعتقادات را به ما برگرداند و به او پناه میبریم از اینکه در آن لحظات از ایمان به کفر روگردان شویم: اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِک مِنَ الْعَدِیلَهِ عِنْدَ الْمَوْتِ.
متن دعای عدیله
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ وَ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِماً بِالْقِسْطِ، لا إِلَهَ إِلّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ، إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ، وَ أَنَا الْعَبْدُ الضَّعِیفُ الْمُذْنِبُ الْعَاصِی الْمُحْتَاجُ الْحَقِیرُ، أَشْهَدُ لِمُنْعِمِی وَ خَالِقِی وَ رَازِقِی وَ مُکْرِمِی کَمَا شَهِدَ لِذَاتِهِ، وَ شَهِدَتْ لَهُ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ عِبَادِهِ بِأَنَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ، ذُو النِّعَمِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الْکَرَمِ وَ الامْتِنَانِ، قَادِرٌ أَزَلِیٌّ، عَالِمٌ أَبَدِیٌّ، حَیٌّ أَحَدِیٌّ، مَوْجُودٌ سَرْمَدِیٌّ، سَمِیعٌ بَصِیرٌ ، مُرِیدٌ کَارِهٌ، مُدْرِکٌ صَمَدِیٌّ، یَسْتَحِقُّ هَذِهِ الصِّفَاتِ وَ هُوَ عَلَى مَا هُوَ عَلَیْهِ فِی عِزِّ صِفَاتِهِ، کَانَ قَوِیّاً قَبْلَ وُجُودِ الْقُدْرَهِ وَ الْقُوَّهِ، وَ کَانَ عَلِیماً قَبْلَ إِیجَادِ الْعِلْمِ وَ الْعِلَّهِ، لَمْ یَزَلْ سُلْطَاناً إِذْ لا مَمْلَکَهَ وَ لا مَالَ، وَ لَمْ یَزَلْ سُبْحَاناً عَلَى جَمِیعِ الْأَحْوَالِ، وُجُودُهُ قَبْلَ الْقَبْلِ فِی أَزَلِ الْآزَالِ، وَ بَقَاؤُهُ بَعْدَ الْبَعْدِ مِنْ غَیْرِ انْتِقَالٍ وَ لا زَوَالٍ، غَنِیٌّ فِی الْأَوَّلِ وَ الْآخِرِ، مُسْتَغْنٍ فِی الْبَاطِنِ وَ الظَّاهِرِ، لا جَوْرَ فِی قَضِیَّتِهِ، وَ لا مَیْلَ فِی مَشِیَّتِهِ، وَ لا ظُلْمَ فِی تَقْدِیرِهِ، وَ لا مَهْرَبَ مِنْ حُکُومَتِهِ، وَ لا مَلْجَأَ مِنْ سَطَوَاتِهِ، وَ لا مَنْجَى مِنْ نَقِمَاتِهِ، سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ، وَ لا یَفُوتُهُ أَحَدٌ إِذَا طَلَبَهُ، أَزَاحَ الْعِلَلَ فِی التَّکْلِیفِ، وَ سَوَّى التَّوْفِیقَ بَیْنَ الضَّعِیفِ وَ الشَّرِیفِ، مَکَّنَ أَدَاءَ الْمَأْمُورِ، وَ سَهَّلَ سَبِیلَ اجْتِنَابِ الْمَحْظُورِ، لَمْ یُکَلِّفِ الطَّاعَهَ إِلّا دُونَ الْوُسْعِ وَ الطَّاقَهِ، سُبْحَانَهُ مَا أَبْیَنَ کَرَمَهُ، وَ أَعْلَى شَأْنَهُ، سُبْحَانَهُ مَا أَجَلَّ نَیْلَهُ، وَ أَعْظَمَ إِحْسَانَهُ، بَعَثَ الْأَنْبِیَاءَ لِیُبَیِّنَ عَدْلَهُ، وَ نَصَبَ الْأَوْصِیَاءَ لَیُظْهِرَ طَوْلَهُ وَ فَضْلَهُ، وَ جَعَلَنَا مِنْ أُمَّهِ سَیِّدِ الْأَنْبِیَاءِ، وَ خَیْرِ الْأَوْلِیَاءِ، وَ أَفْضَلِ الْأَصْفِیَاءِ، وَ أَعْلَى الْأَزْکِیَاءِ، مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ، آمَنَّا بِهِ وَ بِمَا دَعَانَا إِلَیْهِ، وَ بِالْقُرْآنِ الَّذِی أَنْزَلَهُ عَلَیْهِ،
وَ بِوَصِیِّهِ الَّذِی نَصَبَهُ یَوْمَ الْغَدِیرِ، وَ أَشَارَ بِقَوْلِهِ هَذَا عَلِیٌّ إِلَیْهِ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّهَ الْأَبْرَارَ وَ الْخُلَفَاءَ الْأَخْیَارَ بَعْدَ الرَّسُولِ الْمُخْتَارِ، عَلِیٌّ قَامِعُ الْکُفَّارِ، وَ مِنْ بَعْدِهِ سَیِّدُ أَوْلادِهِ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ، ثُمَّ أَخُوهُ السِّبْطُ التَّابِعُ لِمَرْضَاهِ اللَّهِ الْحُسَیْنُ، ثُمَّ الْعَابِدُ عَلِیٌّ، ثُمَّ الْبَاقِرُ مُحَمَّدٌ، ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرٌ، ثُمَّ الْکَاظِمُ مُوسَى، ثُمَّ الرِّضَا عَلِیٌّ، ثُمَّ التَّقِیُّ مُحَمَّدٌ، ثُمَّ النَّقِیُّ عَلِیٌّ، ثُمَّ الزَّکِیُّ الْعَسْکَرِیُّ الْحَسَنُ، ثُمَّ الْحُجَّهُ الْخَلَفُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِیُّ، الْمُرْجَى الَّذِی بِبَقَائِهِ بَقِیَتِ الدُّنْیَا، وَ بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى، وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ، وَ بِهِ یَمْلَأُ اللَّهُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً، بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً، وَ أَشْهَدُ أَنَّ أَقْوَالَهُمْ حُجَّهٌ، وَ امْتِثَالَهُمْ فَرِیضَهٌ، وَ طَاعَتَهُمْ مَفْرُوضَهٌ، وَ مَوَدَّتَهُمْ لازِمَهٌ مَقْضِیَّهٌ، وَ الاقْتِدَاءَ بِهِمْ مُنْجِیَهٌ، وَ مُخَالَفَتَهُمْ مُرْدِیَهٌ، وَ هُمْ سَادَاتُ أَهْلِ الْجَنَّهِ أَجْمَعِینَ، وَ شُفَعَاءُ یَوْمِ الدِّینِ، وَ أَئِمَّهُ أَهْلِ الْأَرْضِ عَلَى الْیَقِینِ، وَ أَفْضَلُ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ، وَ مُسَاءَلَهَ الْقَبْرِ حَقٌّ، وَ الْبَعْثَ حَقٌّ، وَ النُّشُورَ حَقٌّ، وَ الصِّرَاطَ حَقٌّ، وَ الْمِیزَانَ حَقٌّ،
وَ الْحِسَابَ حَقٌّ، وَ الْکِتَابَ حَقٌّ، وَ الْجَنَّهَ حَقٌّ، وَ النَّارَ حَقٌّ، وَ أَنَّ السَّاعَهَ آتِیَهٌ لا رَیْبَ فِیهَا، وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ. اللَّهُمَّ فَضْلُکَ رَجَائِی، وَ کَرَمُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَمَلِی، لا عَمَلَ لِی أَسْتَحِقُّ بِهِ الْجَنَّهَ، وَ لا طَاعَهَ لِی أَسْتَوْجِبُ بِهَا الرِّضْوَانَ، إِلا أَنِّی اعْتَقَدْتُ تَوْحِیدَکَ وَ عَدْلَکَ، وَ ارْتَجَیْتُ إِحْسَانَکَ وَ فَضْلَکَ، وَ تَشَفَّعْتُ إِلَیْکَ بِالنَّبِیِّ وَ آلِهِ مِنْ أَحِبَّتِکَ، وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ، وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً کَثِیراً، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، اللَّهُمَّ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، إِنِّی أَوْدَعْتُکَ یَقِینِی هَذَا، وَ ثَبَاتَ دِینِی، وَ أَنْتَ خَیْرُ مُسْتَوْدَعٍ، وَ قَدْ أَمَرْتَنَا بِحِفْظِ الْوَدَائِعِ، فَرُدَّهُ عَلَیَّ وَقْتَ حُضُورِ مَوْتِی، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ترجمه دعای عدیله
خدا برپا دارنده عدل و داد گواهی داد که معبودی جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش نیز گواهاند که معبودی جز او نیست هم او که عزّتمند و حکمت مدار است، همانا دین راستین نزد خدا اسلام است، و من بنده ناتوان گنهکار نافرمان نیازمند ناچیز تو، گواهی میدهم به نعمت دهنده و آفریننده و روزی بخش و اکرام کننده خویش، چنان که خود گواهی داد بر یگانگی ذاتش، و هم گواهی دادند فرشتگان و صاحبان دانش از بندگانش بر اینکه معبودی جز او نیست، هم او که صاحب نعمتها و احسان و کرم و بخشش است، آن توانای بیابتدا، دانای بیانتها، زنده یکتا، موجود همیشگی، شنوای بینا، خواهان ناخواه، دریابنده بینیازی، که او شایسته این صفات است و او در پرده عزّ صفات خویش آنگونه است که تنها خود داند، توانا بود پیش از پیدایش توانایی و نیرو، دانا بود پیش از آفریدن دانش و آفرینش، همواره پادشاه بود آنگاه که نه کشوری بود و نه مالی، و همیشه منزّه بود در همه حال، وجودش پیش از پیش بود در آغاز محض، و بقایش بعد از بعد است بدون جابجایی و دگرگونی، توانگر است در آغاز و انجام، بینیاز است در باطن و ظاهر، در داوریاش ستمی نیست، و در ارادهاش انحرافی وجود ندارد، و در تقدیرش بیدادی به چشم نمیخورد، و از حکومتش راه گریزی نیست، و از شدّت خشمش پناهگاهی وجود ندارد،
و از انتقامش راه نجاتی نمیباشد، رحمتش بر خشمش پیشی گرفت، آن را که بخواهد از چنگش نرهد، موانع تکلیف را برطرف ساخته، و توفیق را یکسان قرار داده است بین ناتوان و شریف، ممکن نمود ادای وظیفه را، و راه دوری جستن از حرام را هموار ساخت، طاعت را تکلیف ننمود جز به کمتر از ظرفیت و طاقت، منزّه است او، چه آشکار است کرمش، و چه والاتر است مقامش، منزّه است او، چه بزرگ است عطایش، و چه بزرگ است احسانش، پیامبران را برانگیخت تا دادگریاش را بیان کنند، و جانشینان آنان را بگماشت تا نمایان سازد عطای بیحد و فضلش را، و ما را از امت سرور انبیاء و بهترین اولیاء و برترین برگزیدهها و والاترین پاکان محمّد، (درود خدا بر او و خاندانش) قرار داد، به او ایمان آوردیم و به آنچه ما را بسوی آن دعوت کرد، و به قرآنی که خدا بر او نازل نمود، و به جانشینش که در روز غدیر معین کرد، و با گفتهاش به او اشاره نمود و فرمود: «این علی است» و شهادت میدهم که امامان نیکو کردار و جانشینان نیکوکار پس از رسول برگزیده خدا، علی سرکوبگر کافران است و پس از او سرور فرزندانش حسن بن علی، سپس برادرش نواده پیامبر، پیرو رضای خدا: حسین، سپس عبادت کننده علی، سپس باقر محمّد، سپس صادق جعفر، سپس کاظم موسی، سپس رضا علی، سپس تقی محمّد، سپس نقی علی، سپس زکی عسکری حسن، سپس حجّت، جانشین بر حق، قائم منتظر مهدی، آن امیدبخشی که به بقایش دنیا باقیست، و از برکتش بندگان روزی یافتهاند، و به وجودش زمین و آسمان استوار گشته است، و خدا به وسیله او زمین را از عدل و داد پر میکند، پس از آنکه از ستم و بیداد پر شده، و شهادت میدهم که گفتار آنان حجّت، و پیروی از آنان واجب، و اطاعتشان بایسته،
و دوستی با آنان لازم و حتم، و اقتدای به آنان نجات بخش، و مخالفتشان سرنگون کننده است، و ایشان سروران همه اهل بهشت، و شفیعان روز جزا، و امامان اهل زمین بطور یقین، و برترین جانشینان پسندیده هستند، و شهادت میدهم که مرگ حق است، و سؤال قبر و برانگیخته شدن حق، و ورود خلایق به محشر و صراط و میزان و حساب حق، و کتاب و بهشت و جهنم همه و همه بر حق است، و ساعت موعود آمدنی است، هیچ تردیدی در آن نیست، و اینکه خدا آنان که در قبرها هستند را برخواهد انگیخت. خدایا! بخششت امید من، و کرم و رحمتت آرزوی من است، عملی که به آن سزاوار بهشت باشم ندارم، و طاعتی که به آن شایسته خشنودی ات گردم در پروندهام نیست، جز اینکه یگانگی و دادگری ات را باور دارم، و به احسان و فضلت دل بستم، و از محبوبانت؛ پیامبر و خاندانش را در بارگاه تو شفیع آوردم، و تو کریمترین کریمانی، و مهربانترین مهربانانی، و درود خدا بر پیامبرمان محمّد و همه خاندانش، آن پاکان و پاکیزگان، و سلام بسیار او بر آنان باد، و جنبش و نیرویی نیست جز به عنایت خدای والای بزرگ، خدایا!ای مهربانترین مهربانان، این یقین و استواری در دینم را به تو سپردم و تو بهترین امانتداری، چه تو خود ما را به حفظ امانتها فرمان دادی، پس این امانت مرا گاه فرارسیدن مرگم به من برگردان، به رحمتتای مهربانترین مهربانان.
دعای عدیله صغیر
دعای عدیله صغیر در کتاب زادالمعاد آمده است و محتوای آن مختصری از دعای عدیله است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
رَضِیتُ بِاللَّهِ رَبّاً
وَ بِالْإِسْلَامِ دِیناً
وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ نَبِیاً
وَ بِالْقُرْآنِ الَّذِی أُنْزِلَ عَلَی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ کتَاباً
وَ بِالْکعْبَهِ قِبْلَهً
وَ بِالصَّلَاهِ فَرِیضَهً
وَ بِعَلِی علیهالسلام إِمَاماً
وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ
وَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِی بْنِ مُوسَی
وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ
وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی وَ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ
صَاحِبِ الْعَصْرِ وَ الزَّمَانِ وَ خَلِیفَهِ الرَّحْمَنِ
وَ مَظْهَرِ الْإِیمَانِ سَیدِ الْإِنْسِ وَ الْجَانِّ
صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ
أَئِمَّهً وَ سَادَهً
یا اللَّهُ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
إِنِّی أَوْدَعْتُک یقِینِی هَذَا الْإِقْرَارَ بِک
وَ بِالنَّبِی وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیهِمُ السَّلَامُ
وَ أَنْتَ خَیرُ مُسْتَوْدَعٍ
فَرُدَّهُ عَلَی وَقْتَ سُؤَالِ مُنْکرٍ وَ نَکیرٍ
بِرَحْمَتِک یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیدِنَا وَ نَبِینَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیبِینَ الطَّاهِرِینَ