آیا بدن آدمی همیشه یک پوست دارد؟
جدول یاب ، محمد سیمری : پوست بدن انسان از دو لایه ی بافتی تشکیل شده است. لایه ی اول، لایه ی ضخیمی است و جلد یا لایه ی درونی جلد نامیده می شود. روی این لایه را لایه ی ظریفی از سلول ها پوشانیده است و بشره یا لایه ی بیرونی نامیده می شود.
در بشره هیچ نوع رگ وجود ندارد! این لایه، عملا از سلول های مرده تشکیل شده است. فقط بخش زیرین از سلول ها از تغذیه برخوردار می شوند و زنده هستند. این سلول ها، بسیار فعال و سرگرم اند. کار اصلی آن ها، تولید سلول است. رشد بشره نتیجه ی تولید سلول های تازه توسط لایه ی زیرین یا جلد است.
سلول های جدید توسط سلول های دیگر به سطح پوست رانده می شوند و چون از منشاء تغذیه ای شان جدا می افتند، می میرند! در نتیجه یک تغییر شیمیایی در آن ها به وقوع می پیوندد و آن ها را به ماده ای شاخی تبدیل می کند. بنابراین، نیمه ی زیرین بشره از سلول های تشکیل شده است که سلول ساز هستند و لایه ی بالایی اش را سلول هایی تشکیل می دهند که مرده اند و به ماده ی شاخی تبدیل شده اند.
لایه های بالایی به همان نسبتی که لایه های پایینی سلول می سازند، از آن ها جدا می شوند. بنابراین، پوست بدن ما هر روز، چندین میلیارد سلول تازه می سازد و چندین میلیون سلول مرده را از خود جدا می کند و دور می ریزد. آیا وقتی شب ها جوراب های سیاه رنگ را از پای تان در می آورید، متوجه شده اید که چگونه این سلول های مرده سطح آن ها را پوشانده اند؟
این روند، بی وقفه ادامه می یابد و به همین علت است که پوست ما پس از سال های طولانی، همچنان جوان و پر طراوت به نظر می رسد. بنابراین ما در طول عمر خود یک پوست ثابت نداریم! بلکه پوست ما همواره در حالت تغییر کردن است.
باز به همین علت است که تمام لکه ها از جمله لکه های جوهری، روغنی و… خیلی زود از سطح پوستمان برطرف می شوند. لایه ی بالایی، که از سلول های مرده تشکیل شده است، از بین می رود و لایه ی تازه ای جای آن را می گیرد! پوست ما سی و دو لایه از جنس سلول های شاخی دارد و وقتی یک لایه ساییده شود، لایه ی تازه ای از پایین به سطح پوست می آید و جای آن را می گیرد. ما هیچ گاه نمی توانیم خودمان را از قفس این لایه های پوستی خلاص کنیم.