خورشید جان ها و امید انسان ها در میلاد امام زمان (عج)
جواد نبوتی
سلام بر امام زمان (عج) ؛ مهدی(عج)، یادگار پیامبران، خلاصه ابراهیم، عصاره محمد، احیا و زنده کننده سنت هاست. نیمه شعبان، مطلع خورشید فروزان مهدی(عج) در ظلمت تاریخ است. پیروان قائم آل محمد(ع) همچون او اهل قیام و انقلابند.
مهدی(عج)، کعبه مقصود و قبله موعود امت هاست. او کسی است که شبیه هیچ کس دیگر نبوده و نیست.
غیبت کبرا، دوره آزمایش منتظران راستین حضرت مهدی(ع) است.
وقتی نیمه شعبان می رسد، گلواژه های «انتظار»، «ظهور»، «فرج»، «حکومت جهانی»، «قسط و عدل»، «دیدار» و «مهدی» می شکفد.
نیمه شعبان، عید منتظران وراثت زمین برای مستضعفان و شکست سلطه های جبّاران است. نیمه شعبان، افروختن چراغ شوق در دل شیعیان و امید بخشیدن به محرومان است.
در عصر غیبت، جهان از وجود او بهره می برد، آن سان که از خورشید پشت ابر بهره مند می شود. او حجت خدا در عصر غیبت است و هرگز زمین خالی از حجت نخواهد بود.
امروز که سپیدی‌ها همه در سیاهی دل‌های آدمیان رنگ باخته‌اند، دیدگان زمین در انتظار اندکی سپیده دم بارانی است. راه درازی است از این جا تا صداقت، و زمین در انتظار است تا مردی بیاید از جنس آسمان تا با قدوم نازنینش جسورانه شقاوت را، خیانت را از هستی پاک کند. تا شب دریده شود و دیدگان آدمیان، طلوعی از جنس عدالت را به نظاره بنشینند.
مهدی جان، نیمه شعبان را با همه ی وجود و با قلبی مملو از سرور جشن می گیریم تا ارادت و عشق خود را به ساحت مقدست نشان دهیم. بعد از هر نمازمان دعای فرج می خوانیم. خدا می داند که زمزمه‌های اللهم کن لولیک ما رنگ و بوی دیگری گرفته است و از عمق قلب ما برمی خیزد. احساس نیاز ما از لحن کلام ما پیداست. یا مهدی،
تو از خدای مهربان تعجیل در فرجت را بخواه، ما هم بر سجاده عشق فقط همین را از خدا می خواهیم.
