آیا از نظر اسلام عطر زدن برای دختر جوان یا زن حرام است؟
عطر زدن برای دختر جوان یا زن عطر زدن در اسلام برای هیچ گروه و جنسیتی از جمله برای زنان و دختران جوان حرام نیست. اما چیزی که اسلام از آن نهی کرده است استعمال عطرهای خوش بو کننده مقابل نامحرم است.
حکم عطر زدن برای دختر جوان یا زن
دلگرم : طبق نظر همه مراجع استعمال عطر در مجامع عمومی که نامحرم نیز وجود دارد جایز نیست ولی قطعاً استفاده از آن برای همسر و یا در مقابل محارم دیگر و یا در جمع بانوان جایز است.
علت این امر هم واضح است چرا که اسلام حفظ حجاب و حیاء برای زنان و نگهداشتن حریم با مردان نامحرم را برای صیانت خانواده و اجتماع از مفسده های فراوانی که به همراه دارد واجب شمرده است.
عطر زدن دختران و زنان جوان در محیط های که نامحرم وجود دارد باعث جلب توجه مردان به آنان می شود که به نوبه خود مفاسد گوناگونی دارد.
عطر زدن زنان در بیرون از منزل گناه است؟
فرمایشات رسول خدا صلی الله علیه و آله در بیانات گوناگون درباره عطر زدن بانوان فرموده است:
أیُّما إمرَأهٍ إستَعطَرَت فَمَرَّت
عَلَی قَومٍ لِیَجِدوا
مِن رِیحِها فَهِی زانَیَهٌ
هر زنی که به خود عطر زند و از کنار عدهای مرد بگذرد تا بویش به مشام آنان رسد زناکار است.
أیُّمَا رَجُلٍ تَتَزَیَّنُ إمرَأتُهُ
إذا خَرَجَت مِن بابِ دارِها
فَهُوَ دَیُّوثٌ وَ لا یَأثَم مَن یُّسَمِّیهِ
دَیُّوثاً وَ المَرأهُ إذا خَرَجَت
مِن بابِ دارِها مُتَزَیِّنَهً مُّعَطَّرَهً
وَ الزَّوجُ بِذلِکَ راضٍ یُبنی
لِزَوجِها بَکُلِّ قَدَمٍ بَیتٌ فِی النّارِ
هر مردی که زنش، خود را بیاراید و با آن حال از خانه اش بیرون آید، آن مرد دیوث می باشد و هرکه او را دیوث بنامد مرتکب گناه نشده است؛ و هرگاه زنی، خود را زینت و خوشبو نماید و از خانه اش خارج شود و شوهرش به اینکار راضی باشد، برای هر قدمی که این زن برمیدارد، برای شوهرش خانه ای در جهنم بنا میشود.
أیُّ إمرَأهٍ تَطَیَّبَت
وَ خَرَجَت مِن بَیتِها
فَهِی تُلعَنُ حَتّی تَرجِعَ
إلی بَیتِها مَتی ما رَجَعَت
هر زنی که خود را معطّر کند و از منزلش خارج شود مورد لعن واقع میشود تا زمانی که به خانهاش برگردد.
از این روایت میتوان نتیجه گرفت که اگر کسی زنان این چنینی را لعن کند و بر آنان نفرین فرستد و آنان را از اکرام و احترام و خدمت رسانی محروم گرداند اشکال ندارد، زیرا در این روایت آنان مورد لعن و نفرین و دورباد از رحمت قرار گرفته اند، و معنای دورباد از رحمت، یعنی منع از اکرام و احترام و خدمت.
سخنان گران امامان درباره عطر زدن زنان در بیرون از خانه
حضرت عیسی علیه السلام هم فرموده:
أَیَّما إمرَأهٍ اسْتَعْطَرَتْ
وَ خَرَجَتْ لِیُوجَدَ
رِیحُها فَهِیَ زانِیَهٌ…
هر زنی که خود را خوشبو کند و بیرون رود تا بویش به مشام [نامحرمان] رسد زناکار است.
امام صادق علیه السلام نیز میفرماید:
أَیُّما إمرأهٍ تَطَیَّبَتْ لِغَیْرِ زوجِها
لَمْ تُقْبَلْ مِنها صلاهٌ حَتّی تَغْتَسِلَ
مِنْ طِیبِها کَغُسْلِها مِنْ جِنابَتِها
هر زنی که برای غیرشوهرش خود را خوشبو گرداند نمازی از او پذیرفته نشود؛ مگر آنکه غسل [توبه] کند چنانکه از جنابتش غسل میکند.
از امام باقر علیه السلام نقل شده است که مردی نابینا از حضرت فاطمه زهرا علیها سلام اجازه ورود گرفت، حضرت پشت پرده رفت [و خود را پنهان کرد] پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
برای چه پشت پرده رفتی در حالی که او نابیناست و تو را نمیبیند؟! فرمود: ای رسول خدا اگر چه او مرا نمی بیند لیکن من او را می بینم و او «بو» را می فهمد. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: گواهی می دهم که تو پاره ی تن من هستی.
نظر رسول خدا درباره عطر زدن زنان در مساجد و اماکن مذهبی
مسئله ی رعایت عفت بویایی از سوی زنان به اندازه ای مهم است که حتی، نباید به هنگام حضور در مسجد و نماز جماعت بوی خوش استعمال کنند. چرا که رسول خداصلی الله علیه و آله در این باره فرموده است:
إذا شَهِدَت إحداکُنَّ
الصَّلاهَ فَلاتَمَسَّ طِیباً
هرگاه یکی از شما زنان در نماز [جماعت و مسجد] حاضر شود، بوی خوش بهکار نبرد.
عطر زدن بانوان از دیدگاه فقیهان
سؤال) آیا عطر زدن و یا خوشبو کردن بهوسیله مواد و مایعات دیگر برای آقایان و بانوان در صورتی که بوی آن به مشام نامحرم برسد اشکال دارد؟
جواب) امام خمینی(ره): عطر زدن اشکال ندارد ولی اگر عطر زدن بانوان موجب مفسده و تحریک باشد جایز نیست.
آیهالله گلپایگانی: در صورتی که عطر زدن به قصد جلب توجه نامحرم باشد اشکال دارد.
آیهالله جواد تبریزی: عطرهایی که موجب جلب توجه نامحرمان به زن می شود، در بین نامحرمان جایز نیست، مگر اینکه در خانه خودش زده ولی بوی آن در خارج هم به ناچار مانده است.
یک توجیه نادرست درباره عطر زدن بانوان
برخی از زنان انگیزه خود را از استعمال بوی خوش رعایت بهداشت و نظافت می دانند!
در پاسخ به این افراد باید گفت که برای رعایت نظافت و بهداشت، راهی بهتر از عطر زدن وجود دارد و آن استحمام و پوشیدن لباسهای پاکیزه است، چرا که عطر به تنهایی نمیتواند بهداشت و نظافت را به ارمغان بیاورد و بهعکس آنگاه که با بدن بدبو یا لباس بدبو آمیخته شود، بدبوتر می شود؛
وانگهی اگر استعمال بوی خوش سبب تحریک شهوت مردی شود و او را به قلمرو عفاف آن زن بکشاند زیان و مفسده اش بسیار بیشتر است از رعایت بهداشت تن و بدن.
موارد دیگر از عدم جواز استعمال عطر و بوی خوش برای زنان
پیش از این اشاره شد که استعمال بوی خوش، به ویژه برای زنان، آنگاه که سبب تحریک غریزه جنسی نامحرمان گردد جایز نمی باشد. افزون براین موارد دیگری از عدم جواز استعمال بوی خوش وجود دارد که به آنها اشاره میگردد:
۱٫ به هنگام اعتکاف
بنابر احادیث اسلامی و فتاوای فقیهان، برای معتکف در حال اعتکاف بوییدن عطریات، گُلها و گیاهان خوشبو ـ در صورتی که از بوییدن آنها لذت ببرد ـ حرام می باشد.
امام باقر علیه السلام در همین باره فرموده است:
اَلمعتَکِفُ لایَشُمُّ الطِّیبَ،
وَ لایَتَلَذَّذُ بِالرِّیحان و…
معتکف نباید عطر ببوید و نه از گلها و گیاهان خوشبو لذت ببرد.
۲٫ به هنگام احرام
یکی دیگر از مواردی که استعمال عطر جایز نمی باشد، هنگام مُحرِم شدن حاجی است. امام خمینی در همین باره آورده است:
استعمال عطریات با همه اقسامش بر بدن یا لباس، برای مُحرِم حرام میباشد. حتی کافور، چه بهصورت رنگ آمیزی، چه مالیدنی و چه به صورت بخور و نیز پوشیدن لباسی که در آن بوی عطر است جایز نمی باشد. و همچنین خوردن چیزهای معطر مانند زعفران و …
کفاره استعمال عطر بنا بر احوط یک گوسفند است، و در صورت تکرار چنانچه میان دو نوبت استعمال فاصله باشد کفاره نیز تکرار میشود.
۳٫ در عدّه وفات شوهر
زنی که شوهرش مرده ـ اگر آبستن نباشد ـ باید تا چهار ماه و ده روز عدّه نگهدارد. یعنی از شوهر کردن خودداری نماید و در این مدت بایستی از پوشیدن لباسهای رنگی بپرهیزد و نیز نباید سُرمه بکشد و هر کاری را که زینت به حساب می آید باید ترک کند.[همانند استعمال عطر و بوی خوش]
حروف(ح.ع.ث.ص.ض.ذ.ط.ظ)مخصوص زبان عربی است.و در هیچ زبان دیگری وجود ندارد.در زمانهای قدیم عمدا ویا سهوا کلمات تورکی را با این حروف نوشته و به کلمات تورکی هویت عربی داده اند.مثلا.غضنفر(غزن+فر)اصلان(اسلان=شیر جنگل)عنکبوت(انکه+بوت=حیوانی که رانهای بزرگی دارد).عقاب(اوقاپ=قارتال)عقرب(آق+راب..کلماتی که آخرشان راب دارد.تورکی است.مثل ساراب.داراب.سهراب.مهراب)عقربه(آق+رابه).عقدای(آق+دایی)باباطاهر عریان(اوریان. روستای باباطاهر عریان)
سلام لطفا در قسمت واژه های پیشنهادی جدولیاب موارد فوق را وارد کنید.
وهر کلمه ایی مان داشته باشد تورکی است.مثل قوجامان تبریز.اوجامان اورمیه.قهرمان اردبیل.پیمان.بیمان.دوشمان(دوشمن).بوشمان(بوشمن.بوشناق).دانیشمان..دومان.دودمان.دودمان.سامان.یامان.سلقه سهمان.ارمان(ایرمنی…ننگ قهرمان).بهرمان.بهمان(بهمن)……(ماندقار(ماندگار) مانا.ماندنی.
بوشناق.داشناق.حناق(هون ناق)باجناق(باجناق).قوناق.وحشتناک.هولناک.ترسناک……ناک تورکی است.
افغان(اف+غان)کلماتی که اولشان و یا آخرشان اف.یا اف دارنند.تورکی اند.مثل افشار. افراسیاب.افشین.افروز.افرا.آفتاب.آفتابه.افسانه.افسون.کلاف.ال لاف.لاف..کناف.+کلماتی که که اولشان.ویا آخرشان غان دارنند.تورکی اند(گان=قان=غان=وان=باغ…قانالیق=باغ انگور)افغان.دامغان.دوغان.سوغان.دوغان.بوغان.برغان.سپورغان.ابرغان.غان.غانه.غانقریا
فرسنگ(فر+سنگ)کلماتی که فر،دارنند.تورکی اند.مثل فرهنگ.فرهاد.فرساد(فرسایش)فرزاد.فرخ آد+سنگ.و.هر کلمه ایی اولش.ویا آخرش انگ باشد تورکی است.مثل انگور.انگاوتی.انگشت.انگ اوش تر.سرهنگ.آهنگ.پلنگ.نهنگ