جشن شب یلدای انگلیسی چگونه برگزار می شود ؟ + عکس
بنای تاریخی «استون هنج» در جنوب انگلستان واقع شده و یادگار عصر نوسنگی و برنز و شامل حلقه‌ای از سنگ‌افراشت‌های سارسِنی است. این بنا به نمادی برای جشن شب یلدای انگلیسی تبدیل شده و مردم در کنار این بنا، شب یلدا را به طلوع آفتاب می‌رسانند.
مردم علی‌رغم سرمای هوا در این فصل سال، کنار این بنای ۵ هزار ساله به برگزاری جشن می‌پردازند و منتظر طلوع آفتاب می‌مانند.
از این مراسم با عنوان انقلاب زمستان یاد می‌شود که در این انقلاب، خورشید دوباره متولد می‌شود!
استون‌هنج یادمانی پیشاتاریخی در دشت سالزبری ویلتشر در جنوب انگلستان است. این اثر، بازماندهٔ دوران نوسنگی و عصر برنز است و شامل حلقه‌ای از سنگ‌افراشت‌های سارسِنی است که به دور مجموعه‌ای نعل‌اسبی، مرکب از پنج سه‌سنگ سارسِنیِ برش‌خورده، قرار گرفته‌اند. استون‌هنج نمونه‌ای از گونه‌ای سازه و ساختار معماریِ باستانیِ متعلق به دوران نوسنگی و عصر برنز است که در فارسی به آن گرداسنگ (برابر فارسی فرهنگستان برای عبارت انگلیسی stone circle) می‌گویند.
روی سنگ‌افراشت‌ها سنگ‌هایی افقی جای داشت که با اتصال کام و زبانه به یکدیگر محکم شده بود و در ارتفاع شش‌متری تشکیل حلقه‌ای پیوسته داده بود. میان سنگ‌های سارسِن، مجموعه‌هایی از سنگ‌های کبود قرار دارد که تنها در تپه‌های پرسلی ولز (در ۲۵۰ کیلومتری غرب استون‌هنج) یافت می‌شود. سنگ‌های استون‌هنج در ساختاری خاکی جای دارند که دربرگیرندهٔ شیاری دایره‌ای به قطر حدوداً صدمتر و حلقه گودال‌هایی نسبتاً هم‌مرکز است.
بنابر شواهد باستان‌شناختی، دشت سالزبری پیش از برپایی استون‌هنج هم منطقه‌ای با اهمیت آیینی بوده‌است. بااین‌حال پژوهشگران دربارهٔ کاربرد استون‌هنج اجماعی ندارند و هنوز دربارهٔ آن نظریه‌هایی نو عرضه می‌کنند. در قرون وسطی، افسانه‌هایی رایج بود که استون‌هنج را با مرلین و اسطورهٔ شاه آرتور مرتبط می‌ساخت و تا برآمدن رنسانس محبوب ماند. در قرون جدید، عتیقه‌شناسان استون‌هنج را معبدی مربوط به دروئیدها می‌دانستند که در میان بومی‌های بریتانیایی پیشه‌ورانی والاتبار بودند. اما امروزه باستان‌شناسان عمر استون‌هنج را دست‌کم دوهزار سال قدیمی‌تر از دروئیدها می‌دانند و هرگونه مناسبت بین دروئیدها و استون‌هنج را رد می‌کنند. بااین‌همه نام استون‌هنج قرن‌ها به اشتباه با دروئیدها گره خورده و باعث شده که امروزه دروئیدگرایان استون‌هنج را پرستشگاه خود بدانند.
