خلاصه داستان قسمت ۲۰۱ سریال ترکی زن (کادین)

بچه ها همراه انور به دیدن عارف می روند و کنار قهوه خانه ی او می نشینند و با خوشحالی در مورد همه چیز با هم صحبت می کنند. حتی دوروک به عارف می گوید که پدرش خانه ای گرفته که خیلی به خانه ی انها نزدیک است. عارف از شنیدن این حرف ناراحت می شود و سکوت می کند. کمی بعد سارپ همراه کسی به محله می آید و کلاهی روی سرش می گذارد تا شناخته نشود. او دوستش را برای اینکه اندازه دیوارهای خانه را بگیرد به بالا می فرستد و خودش با دیدن بچه هایش کنار عارف حسابی عصبانی می شود. انور به دیدن جیدا می رود و اول از موی کوتاه کرده ی او تعریف می کند. بعد هم از او می خواهد تا برای دوخت و دوز لباس ها به شرطی که حق زحمتش را بگیرد کمکش بکند. جیدا قبول می کند اما می گوید که نمی تواند کار در پاویون را رها بکند چون خرج و مخارج آردا خیلی زیاد است. انور هم او را درک می کند. کمی بعد بچه ها همراه عارف به خانه شان می روند. آنها از دیدن جیدا و خانه شان که حسابی دلشان برایش تنگ شده بود حسابی خوشحال می شوند. از طرفی سارپ هم به مغازه های لوازم خانگی می رود و هرچیزی که برای یک خانه لازم است را می خرد. سوات با عصبانیت رو به مونیر می گوید: «اونا چطور میتونن از نظیر دعوت بکنن؟ اگه نظیر وسط مهمونی بگه که نمیخواسته پول و منال سارپ رو بگیره چی؟ » مونیر فقط می گوید: «ازم میخواین چیکار کنم؟ »

و سوات در حالی که به فکر فرو رفته به او خیره می شود. وقتی بهار و خدیجه از کافه ی امره بیرون می روند. امره آنها را صدا می زند و می گوید: «میدونم کنجکاو بچه ی جیدا هستین. تا الان هرجوری بوده همونجوری پیش میره. انگار که چیزی نشنیدم. » بهار با جدیت می گوید: «ولی شنیدین! » و همراه خدیجه آنجا را ترک می کند و به سمت خانه راه می افتند. وقتی بهار وارد خانه می شود با استقبال گرم بچه ها و جیدا روبرو می شود و ظاهرش را حفظ کرده و لبخند می زند. بعد هم به دستشویی می رود و به محض رسیدن بالا می آورد و به ییلز فکر می کند و بغض می کند. نصفه شب، سارپ و دوستش پنهانی وسایل سارپ را بالا می برند تا جابجا بکنند. جیدا متوجه انها می شود و تعجب می کند و به عارف زنگ می زند و این را خبر می دهد. سارپ در خانه می ماند و دوستش برای بردن بقیه وسایل پایین می رود که عارف سر می رسد و بعد کمکش می کند تا وسایل را بالا ببرد.

او وقتی به خانه می رسد و می بیند که لامپ هایش خراب است سعی می کند آنها را درست بکند و هرچقدر که پسر با تعارف و خواهش از او می خواهد این کار را نکند، عارف کار خودش را می کند. سارپ هم گوشه ای از خانه پنهان شده و منتظر است که تا بالاخره عارف آنجا را ترک می کند. بعد هم سارپ به همراه دوستش تا صبح، مشغول رنگ کردن و تمیز و مرتب کردن خانه می شود. سارپ بدون این که لحظه ای خواب به چشمانش بیاید صبح با هیجان به در خانه ی بهار می رود و به بچه ها می گوید تا همراهش به خانه ی جدید بیایند. بچه ها با ذوق و شوق از پله ها پایین می روند و که سارپ لبخندی زده و میگوید: «راه خونه که از اونجا نیست. باید بریم بالا. » بچه ها با ذوق بیشتر به طبقه بالا می روند. از طرفی بهار از پنجره ی خانه کوچه را نگاه می کند تا سارپ و بچه ها را ببیند که ناگهان صدای بچه ها را از بالای سرش می شنود. نیسان و دوروک با هیجان می گویند: «مامان ببین. خونه بابا اینجاست. خیلی خوشگله. » بهار و عارف و جیدا با تعجب و در حالی که شوکه شده اند به انها خیره می شوند.