وصف پدر از زبان پروین اعتصامی در قالب شعری زیبا

چگونه می توان از پدر گفت و عظمتش او که چون کوه استوار است و تکیه فرزندانش . پروین اعتصامی شاعره تبریزی کشورمان در شعری به وصف پدر پرداخته است که می توانید آنرا تقدیم پدران خود کنید .

اشعاری بسیار زیبا و خواندنی از پروین اعتصامی به نام پدر

داشتن پدر و مادر یکی از نعمتهای بزرگی است که باید قدر آنها را دانست و با حفظ احترام شان، محبتهای بی کران آنها نسبت به خودمان را جبران کنیم. در تقویم ما دو روز را به به نام آنها نامگذاری کرده اند. روز تولد حضرت علی (ع) را به نام روز مرد و روز پدر نامیده اند .

وصف پدر در شعر پروین اعتصامی

پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل

تیشه ای بود که شد باعث ویرانی من

یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند

مرگ، گرگ تو شد، ای یوسف کنعانی من

مه گردون ادب بودی و در خاک شدی

خاک، زندان تو گشت، ای مه زندانی من

از ندانستن من، دزد قضا آگه بود

چو تو را برد، بخندید به نادانی من

آن که در زیر زمین، داد سر و سامانت

کاش میخورد غم بی سر و سامانی من

بسر خاک تو رفتم، خط پاکش خواندم

آه از این خط که نوشتند به پیشانی من

رفتی و روز مرا تیره تر از شب کردی

بی تو در ظلمتم، ای دیده ی نورانی من

بی تو اشک و غم و حسرت همه مهمان منند

قدمی رنجه کن از مهر، به مهمانی من

صفحه ی روی ز انظار، نهان میدارم

تا نخوانند بر این صفحه، پریشانی من

دهر، بسیار چو من سربگریبان دیده است

چه تفاوت کندش، سر به گریبانی من

عضو جمعیت حق گشتی و دیگر نخوری

غم تنهائی و مهجوری و حیرانی من

گل و ریحان کدامین چمنت بنمودند

من که قدر گهر پاک تو می دانستم

ز چه مفقود شدی، ای گهر کانی من

من که آب تو ز سرچشمه ی دل میدادم

آب و رنگت چه شد، ای لاله ی نعمانی من

من یکی مرغ غزلخوان تو بودم، چه فتاد

که دگر گوش نداری به نوا خوانی من

گنج خود خواندیم و رفتی و بگذاشتیم

ای عجب، بعد تو با کیست نگهبانی من!

بیشتر بخوانید: